พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค 6 - หน้า 25 : หน้า 27/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกฉบับแปล ภาค 6 - หน้า 25 [มหากาตายสมดำเก็บบรรพกรรณ] ครั้งนั้น ภิกขุหนุ่มและสามเณรทั้งหลาย ได้ถือมั่งน้ำดื่มไป แต่เช้าตรู พบมหากาตายดังว่า "อุบาสกฟังธรรมกายอยู่ ในวิหาร ได้สมควร" ดังนั้น จึงได้กราบทูลแด่พระ ศาสดา พระศาสดา ตรัสว่า "อย่างนั้น ภิกษ์ทั้งหลาย นายกาสได้ มรรคะไม่สมควรในด้าวนี้ แต่เข้าได้มรรคะสภาวะแก่กรรมที่ทำ ไว้แล้วในกาลก่อนนั้นแห อันภิกษุหนุ่มและสามเณรเหล่านั้นูล อารามมา จึงตรัสรับบรรพกาลของมหากาตนั้นว่า:- [บูรพกาตายสมดำ] "ดังได้กล่าวมา ในอดีตกา พวกโจรช่วยผู้ที่ปลอดงแหง ปัจจุบันความหนึ่งในแคว้นของพระเจ้าพราสาณี พระราชทรง ตั้งราชภัฏคนหนึ่งไว้ที่ปากคลอง ราชภัฏนั้น รับจ้างแล้ว ก็นำคนไป จากฝากข้างนี้ สู่ฝากข้างโน้น นำคนจากฝากข้างโน้น มาสู่ฝาก ข้างนี้ ต่อมา มนุษย์คนหนึ่ง พวกวิญญูปลวดงของตนนี้สู่บ่อน้อย แล้ว ไปถึงที่นั่น ราชภัฏ พอเห็นหญิงนั่น ก็เกิดสนเหา เมื่อ มนุษย์นั้น แม้ว่า "นาย ขอท่านจงช่วยกระผมทั้ง ๒ ให้ผ่าน พันคงเกิด" ก็อตอบว่า "บัดนี้ คำนี้มีเสียงแล้ว เช้าตู้อะ เรา ๑. น้ำมีมหาด้วย ๒. บ้านอยู่ริมเขตแดน ๓. คนอันพระราชทรงปลั่ง ได้แก่ ข้าราชการ.