พระธรรมวินัยถูกกลั่นแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 140 : หน้า 142/297

ประโยค - พระธรรมวินัยถูกกลั่นแปล ภาค ๙ - หน้าที่ 140 ด้วยสามารถแห่งการออก, แม้ทวาฯ และมนุษย์ ทั้งหลาย ย่อมะกระหยิ่มต่อพระสัมพุทธเจ้า เหล่านี้ผู้มีสิทธิ์. [ แก้อรรถ ] บรรดาบทเหล่านั้น สองบทว่า ยมานปุปฺปตา ความว่า ประกอบแล้ววนเวียนแล้ว ในบทว่า อย่างเหล่านี้ คือ ลักษณะ- นิชฌาน อารมณ์นิชฌานนานา ด้วยอันนั้นอันนี้อธิบายฐานอธิษฐาน และอัปยศนะ. บรรพชา อันผู้กล่าวไม่พิสูจน์ว่า " เนกขัมมะ " ในคำว่า เนกขัมมปม ฯ นั้น, ก็คำว่า " เนกขัมมะ " นั้น พระองค์ตรัส หมายเอา ความยินดีในนิพพานอันเป็นที่เข้าไปส่งนอ กิ สิทฺส. บา วา ทวา วิ ความว่า เทวาและมนุษย์ทั้งหลายย่อมกระหยิ่ม คือปรารถนาต่อพระสัมพุทธเหล่านั้น. บา วา สติติ ความว่า เทวดาและมนุษย์ทั้งหลาย ปรารถนา ความเป็นพระพุทธว่า " น่า ชมจริงหนอ. แม้เราพึงเป็นพระพุทธ" ดังนี้ ชื่อว่าย่อมกระหยิ่ม ต่อพระสัมพุทธเหล่านั้น ผู้มีพระคุณเห็นปานนี้ ผู้ประกอบพร้อม แล้วด้วยสติ. ในกลางบทเทศนา ธรรมกิริยามัยได้มาถึงตัวประมาณ ๓๐ โกฎิ, ภิกษุ ๕๐๐ ผู้เป็นสหธรรมิกของพระองค์ ตั้งอยู่แล้วในพระราหะนต์. [ สังสาฎกวินาทีเป็นที่เด็ดจากดาวสีสั ] ได้ยื่นว่า การทำยมกปุปฺปายยแล้วจารย์ในทวีโลก แล้ว