การส่งพรหมไปหาคู่ครองบุญ : หน้า 230/297

ประโยค - พระธัมม์ที่ถูกถ่ายแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 228 [ ส่งพรหมไปหาคู่ครองบุญ ] ลำดับนั้น มารดาของเขาให้พรหมนี้มีชื่อเสียง มา แล้วบอกว่า "บุตรของเรามีบุญมาก คงจัดมุฏธิภาวิดำผูทำบุญ ร่วมกับบุคคลนี้เป็นแน่" พวกท่านจงไป จงพาเอารูปทองค่านี้ไปแล้วนำทางกรรมวิธีมุฏธิให้ผู้นั้นนะ" ดังนี้แล้ว ส่ง [ พรหมนี้เหล่านั้น ] ไป. พรหมนี้เหล่านั้น รับว่า "ดีและ" เที่ยวธิศาธิไป ถึงสถาน-นคร ไปจนชื่อสัตย์ฯ [ พรหมนี้พบหญิงมีรูปอุจจุอุโลแล้วกลับมา ] ก็ในนครนั้น ได้มีบุญมากคนหนึ่ง มีรูปสวย มืออุรุรนา ๑๖ ปี มารดิบิดำให้ทุนอันอยู่ที่พื้นชั้นบนแห่งปราสาท ๑ ชั้น, พรหมนี้แม่เหล่านั้นคิดว่า "ถ้าในนครนี้ จักมีบุญกุฏิหินปูนนี้, ชนทั้งหลายเห็นรูปทองค่านี้แล้ว ก็กล่าวว่า รูปล่องนี้สวยเหมือนดินของตระกูลโณน" ดังนี้แล้ว จึงตั้งเชิงพระคำนี้ไว้รามทาง ไปสู่ท่าน่า นั่ง (คอยเฝ้า) ณ ที่ควรข้างหนึ่ง ลำดับนั้น หญิงแม่มนของกรรมนี้ให้พรหมนั้นอาบน้ำ แล้ว ใครจะอบอุ่นบ้าง จึงมาสุทานน้ำ เห็นรูปนั้น สำคัญว่า "ดิรด ของเรา" จึงกล่าวว่า "โอ แม่หัวดือ, เราให้เช้าบ้านแล้ว ออกมาเมื่อกี้นี้เอง, เจ้าล่วงหน้ามาที่ก่อนเรา" ดังนี้แล้ว จึงดีด้วย มือ รู้ความที่รูปนี้แข็งและไม่มีวิกฤต จึงกล่าวว่า "เราได้ทำความ เข้าใจว่า 'นางนี้เป็นดิจาของเรา, นั่นอะไรกันล่ะ?"