พระธัมมปทุธิตฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 246 : หน้า 248/297

ประโยค - พระธัมมปทุธิตฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ที่ 246 โมคลัลยนะ ทิพยสมบัติ เกิดได้อย่างนั้นหรือ ? พระเจ้าเข้า ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสจะพระเถระนั้นว่า "โมคลัลยนะ เธอพูดอะไรนั้น ? เหมือนอย่างว่า ใคร ๆ ยืนอยู่ประตูเรือน เห็น บุคคลหรือพี่น้อง ผู้ไปอยู่อาศัย มานาน (กลับ) มาเดินที่จากไปอยู พึงมาสู่เรือนโดยเร็ว บอกว่า 'คนชื่อโน่น มาแล้ว, เมื่อเป็นเช่นนั้น พวกญาติของเขา ก็คืนรำรื่นแล้ว ออกมาโดยมีมัน พึงดีฉึ่ง ะผู้มั่นว่า 'พ่อ มาแล้ว, พ่อ มาแล้ว' ฉันใด, เหล่าทวดา (ต่าง) ถือเอาเครื่องบรรณาการอันเป็นทิพย์ ๑๐ อย่าง ต้อนรับด้วย คิดว่า 'เราก่อนเราก่อน.' แล้วอ้อมยินดีงี้ กะสตรีหรือบุรุษ ผู้ทำความดี ไว้ ในโลกนี้ ซึ่งละโลกนี้แล้วไปสู่โลกหน้า ฉันนั้นเหมือนกัน " ดังนั้นแล้ว ได้ทรงภาคพระคาถาหลั่งนั่งว่า :- " ญาณ มิตร และคนใดที่ทั้งหลาย เห็นบุรุษ ผู้ไปอยู่อาณานาน มาแล้วแต่ที่ไกลโดยสวัสดี ยอมยินดีงี้ว่า 'มาแล้ว' ฉันใด, บุญทั้งหลาย ก็ย่อมต้องรับมนูบลูกผู้กระทำบุญไว้ ซึ่งไป จากโลกนี้สู่โลกลานู ดูดวงญาณดีรัก มาแล้ว ต้อนรับอยู่ ฉะนั้นแล." [แก้รอร.] บรรดาบทเหล่านั้น บ่งว่า จิรปุจฉาสี ซึ่งออกไปแล้วนาน บาทพระคาถาว่า ทุรโต โลฤิมาคัด คำว่า ผู้ได้ลา