ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมมทัศนีฉบับแปล ภาค 6 หน้า 108
เศรษฐีผู้เจริญ ท่านต้องเหาะขึ้นไปถือเอาเกิด.
พวกเดียรถีร์แม่พยายามด้วยอาการอย่างนี้สัก 6 วันแล้ว ยังไม่ได้บานครั้นนั้นเลย.
[ชาวกรุงเข้าใจว่าไม่มีพระอรหันต์]
ในวันที่ 3 ในกาลที่ท่านมหาโมคคัลลานะและท่านปิลน โทล-
ภารทวาชะไปยืนบนหินกลางแห่งหนึ่งแล้วหวีวจิ ด้วยตั้งใจว่า "จัก
เที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์" พวกนักเลง คุณเองว่า "ชาว
เราเอ้อ ในกาลก่อน ครูทิ้ง กล่าวว่า "พวกเราเป็นพระอรหันต์"
ในโลก,' ก็เมื่อเศรษฐีชาวกรุงราชคฤห์ให้ยกบาตรขึ้นไว้แล้ว กล่าวว่าจะ
'ถ้าว่า พระอรหันต์ มืออยู่, จงมาทางอากาศแล้ว ถือเอาเกิด 'วันนี้ เป็นวันที่ 3, แม้สักคนหนึ่งชื่อว่าสะขึ้นไปในอากาศด้วย
แสดงคนว่า 'เราเป็นพระอรหันต์' ก็ไม่มี; วันนี้ พวกเราวุฒาความ
ที่พระอรหันต์ไม่มีในโลกนี้แล้ว."
ท่านมหาโมคคัลลานะ ได้ยินถ้อยคำั้นแล้ว จึงกล่าวว่า ท่าน
เป็นโทลกาวะว่า "อาวุโส ภารทวาชะ ท่านได้ยินถ้อยคำของ
พวกนักเลงเหล่านี้ไหม? พวกก่อนเหล่านี้" พูดเป็นกว่าว่าอธิษฐานพระ
พุทธศาสนา; ก็ต่านมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก, ท่านชวนไปเกิด จงมาทางอากาศแล้วถือเอาบาตรนั้น."
ปีนโทลกาวะว่า "อาวุโส โมหคัลลานะ ท่านเป็นผู้เลิศกว่า
บรรดาสาวผู้ถูกูติ, ท่านจงถือเอาบาตรนั้น; แต่เมื่อท่านไม่ถือเอา
ผงักถือเอา."