พระธัมมทัศนีฉบับแปล ภาค 6 หน้า 108 : หน้า 110/297

ประโยค - พระธัมมทัศนีฉบับแปล ภาค 6 หน้า 108 เศรษฐีผู้เจริญ ท่านต้องเหาะขึ้นไปถือเอาเกิด. พวกเดียรถีร์แม่พยายามด้วยอาการอย่างนี้สัก 6 วันแล้ว ยังไม่ได้บานครั้นนั้นเลย. [ชาวกรุงเข้าใจว่าไม่มีพระอรหันต์] ในวันที่ 3 ในกาลที่ท่านมหาโมคคัลลานะและท่านปิลน โทล- ภารทวาชะไปยืนบนหินกลางแห่งหนึ่งแล้วหวีวจิ ด้วยตั้งใจว่า "จัก เที่ยวไปเพื่อบิณฑบาตในกรุงราชคฤห์" พวกนักเลง คุณเองว่า "ชาว เราเอ้อ ในกาลก่อน ครูทิ้ง กล่าวว่า "พวกเราเป็นพระอรหันต์" ในโลก,' ก็เมื่อเศรษฐีชาวกรุงราชคฤห์ให้ยกบาตรขึ้นไว้แล้ว กล่าวว่าจะ 'ถ้าว่า พระอรหันต์ มืออยู่, จงมาทางอากาศแล้ว ถือเอาเกิด 'วันนี้ เป็นวันที่ 3, แม้สักคนหนึ่งชื่อว่าสะขึ้นไปในอากาศด้วย แสดงคนว่า 'เราเป็นพระอรหันต์' ก็ไม่มี; วันนี้ พวกเราวุฒาความ ที่พระอรหันต์ไม่มีในโลกนี้แล้ว." ท่านมหาโมคคัลลานะ ได้ยินถ้อยคำั้นแล้ว จึงกล่าวว่า ท่าน เป็นโทลกาวะว่า "อาวุโส ภารทวาชะ ท่านได้ยินถ้อยคำของ พวกนักเลงเหล่านี้ไหม? พวกก่อนเหล่านี้" พูดเป็นกว่าว่าอธิษฐานพระ พุทธศาสนา; ก็ต่านมีฤทธิ์มาก มีอานุภาพมาก, ท่านชวนไปเกิด จงมาทางอากาศแล้วถือเอาบาตรนั้น." ปีนโทลกาวะว่า "อาวุโส โมหคัลลานะ ท่านเป็นผู้เลิศกว่า บรรดาสาวผู้ถูกูติ, ท่านจงถือเอาบาตรนั้น; แต่เมื่อท่านไม่ถือเอา ผงักถือเอา."