ข้อความต้นฉบับในหน้า
ปรโญคด - พระบึมปฏิรูปฉบับแปล ภาค 6 - หน้าที่ 69
อย่างนั้น."
[ คนมีปัญญาอ้างว่ามีปัญญา ]
ลำดับนั้น พระศาสดา ประทานสาธุการครั้งที่ ๕ แก่นวงว่า
"ปัญหาอันเราถามแล้วนั้นแหล เธอแก้ได้แล้ว" แล้วคริสเตือนบริษัท
ว่า " พวกท่านอ่อมไม่ทราบถ้อยคำชื่อมประมาณเท่านี้ ที่นางกุมภิกา
นี้กล่าวแล้ว, ข่มโพนทนอย่างเดียวเท่านั้น; เพราะจักษูคือ
ปัญญาของชนาเหล่าใดไม่มี, ชนเหล่านั้นเป็น ( ดู ) คนยอดดีเอะ;
จักษูอ่ปัญญาของชนาเหล่าใดมีอยู่, ชนเหล่านั้นแหล เป็นผู้มีจักษู"
ดังนี้แล้ว ศรัสพระคาถานี้ว่า:-
" สัตว์โลกนี้เป็นเหมือนคนบอด, ในโลกนี้น้อย
คน. จะเห็นแจ้งได้, น้อยคนจะไปสวรรค์
เหมือนนกหูลดแล้วจากบ่าย ( มืดเ) จะนั้น."
[ แก่รถ ]
บรรดาชนเหล่านั้น สองบาท อ๋อ อยู่ โโลก ความว่า โลกีย์-
มหาชนนี้ เชาว์เป็นเหมือนคนบอด เพราะไม่มีจักษูคือปัญญา. สอง
บทว่า คุณกูถ ควา่า ว่า ชนในโลกนี้น้อยคน คือไม่มีทา จะเห็นแจ้ง
ด้วยสมารถแห่งไตรลักษณ์มีไม่เทียมเป็นดังน. บทว่า ชาลมุตโต ว
ความว่า บรรดาผู้คนกระจาบที่นาารนกผู้อาดตลอดด้วยขาขับ
เอาอยู่ นกกระจาบบตัวนั่นเอง ย่อมหลุดออกจากได้, ที่เหลือ ย่อม
เข้าไปสู่ภายในบ่ายนั้น ฉันใด; บรรดาศัตรูบ่ายคือ้อมราวไว้แล้ว