ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระปฐมปทีปูฉกแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 72
๔. เรื่องภิญู ๓๐ รูป * ๑๔๕๔
[ ข้อความเบื้องต้น ]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเชตวัน ทรงปรารภภิญู ๓๐ รูป ศรัสพระธรรมเทศนาว่า " หลก อภิญูปฏิปทา ยนุติ " เป็นดัง.
[ผู้เจริญอภินิหารอ่อนเหาะไปได้]
ความพิสดารว่า ในวันหนึ่ง ภิญูผู้มีปติอยู่ในทศมีประมาณ ๓๐ รูป เข้าไปในฝาพระศาสดา พระอานนท์เถระมาในลำที่ท้าวัวแต่พระศาสดา เห็นภิญูเหล่านี้แล้ว คิดว่า " เมื่อพระศาสดาทรงทำปฏิสันถารกับอภิญูเหล่านี้แล้ว เราจักทำวัตร ดังนี้แล้ว จึงได้ยืนอยู่ที่ชุมปรตู, แม้พระศาสดาทรงทำปฏิสันถารกับอภิญูเหล่านี้แล้ว ก็พระศาสดาก็อมหาย พูดธรรมซึ่งเป็นเครื่องให้รำลึกถึง แก่ภิญูเหล่านั้น. ภิญูเหล่านั้นแม้งหมดฝีพธรรมกนั่นแล้ว บรรลุพระอรหัต ได้เหาะไปทางอากาศ พระอานนท์เถระ เมื่อภิญูเหล่านี้ชักช้า จึงเข้าไปฝาพระศาสดา ทูลถามว่า " พระเจ้า ภิญูมีประมาณ ๓๐ รูปแล้ว ณ ที่นี้ภิญูเหล่านี้ไปไหน ?"
พระศาสดา ไปแล้ว อนานต์.
พระอานนท์ ไปโดยทางไหน ? พระเจ้าข้า.
พระศาสดา ทางอากาศ อนานต์.
พระอานนท์ ก็ภิญูเหล่านั่น เป็นพระนิพนาสพหรือ ? พระเจ้าข้า.
* พระมหาชุม ป. ๖ วัดราชประดิษฐ์จฯ แปล