ประวัตินางวิสาขาอุบาลีในพระธรรมเทศนา : หน้า 224/297

ประโยค - พระธัมม์ปทีภูฎกฎแปล ภาค ๖ หน้าที่ 222 3. เรื่องนางวิสาขาอุบาลิคำ * [ ๑๒๖ ] [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวสดวัน ทรงปรารภนาง วิสาขอญาณิยตรัสพระธรรมเทศนาว่า "เปโมโต ชายเต" เป็นต้น. [ นางวิสาขาโศกนางองค์สุดที่ทำกาเล ] ได้ยินว่า นางวิสาขานั้น ตั้งขนริตชื่อว่าสุตติ ผู้เป็นบริขาถของ บุตร ไวในหน้าที่ของตน ให้ทำความบวนวายแก่กุสงส์ในเรือน. โดยสบม์อื่น กุมารีนั่น ได้ทำกลองแล้ว นางวิสาขาให้ทำ การฝังศรีร ( ศพ) นางแล้ว ไม่อาจจะอดกลั้นความโศกไว้ได้ มีฤกษ์ เสียใจไปสำนักพระศาสดา ถวายบังคมแล้ว นั่ง ณ ส่วนข้างหนึ่ง. [ พระศาสดาตรัสตอบระงับความโศก ] ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัสกล่าวว่า "วิสาขา ทำไมหนอ เธอจึงมีทุกข์เสียใจ มีหูชุ่มด้วยน้ำตา นั่งร้องไห้อยู่?" นางจึงกล่าวขวามันแล้วกราบทูลว่า "พระเจ้าข้า นางกุมาริท่านนั้น เป็น ที่รักของหมอฉัน เป็นผู้สมบูรณ์ด้วยวรรณะ, บัดนี้ หมอฉันไม่เห็น ใครเช่นนั่น." พระศาสดา จีในกรุงสวัสดี มีมนุษย์ประมาณเท่าไร ? * พระมหาเถรีย จ.ธ. ๖ วัดกัมมฤกษีแปล.