พระธรรมปฐูรุกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 290 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 292
หน้าที่ 292 / 297

สรุปเนื้อหา

ในหน้านี้พระศาสดาได้อธิบายถึงความสำคัญของการประพฤติดีและการสรรเสริญ. พระองค์ทรงชี้แนะว่าความทรงเจริญในจิตใจและการปฏิบัติเป็นสิ่งที่มีคุณค่า และเป็นที่น่ายกย่อง. นอกจากนี้ ยังมีการพูดถึงลักษณะการแสดงธรรมในท่ามกลางบริษัท และการยกย่องผู้มีปัญญา ชี้ให้เห็นว่าการประพฤติปฏิบัติที่ดีเป็นสิ่งที่ควรยกย่องและเรียนรู้.

หัวข้อประเด็น

-การประพฤติที่ดี
-การสรรเสริญ
-การเรียนรู้จากพระธรรม
-การแสดงธรรมของพระพุทธเจ้า
-บทบาทของผู้มีปัญญา

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปฐูรุกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 290 พระศาสดา ทรงสุบินอธิบายก่อนว่า “ อฏฺฌ บ่งเขาประพฤติดีมนัสตั้งแต่โบราณที่เดียว ชนทั้งหลาย ติเตียน ทั่งนั่ง ทั่งคนพูดมาก ทั่งคนพูดนอเทเดียว ด้วยว่า ผู้ อันเขาพึงเตือนอย่างเดียวนั่น หรือว่า ผู้บูชาพุทธะธรรมเสร็จ อย่างเดียว ไม่มีเลย แม่พระราชทั่งหลาย คนบางพวกนิเทนา บาง พวกก็สรรเสริญ แผ่นดินใหญ่อีกดีดี พระจันทรึกและพระอาทิตย์อีกดีดี ธูปอากาศเป็นต้นดีดี คงบงพวกนิเทนา บางพวกสรรเสริญ แม้ พระสัมมาสัมพุทธเจ้า ผู้ประกอบนั่งแสดงธรรมในท่ามกลางบริษัท ๕ ก็การนั่งท่าทางสรรเสริญของพวกอินทราพาลไม่เป็นประมาณ แต่ผู้ที่ถูก บัญฑิตมีปัญญาดีเด่น จึงชื่อว่า เป็นอันดีเด่น ผู้นั้นนั่งตรัสธรรม- เสริญแล้ว ชื่อว่าเป็นอันสรรเสริญ" ดังนี้แล้ว ได้ลงนามด้วยพระคาทา
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More