กิริยาทั้งหลายและความสำคัญในการทำงานร่วมกัน พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 179
หน้าที่ 179 / 297

สรุปเนื้อหา

ข้อความนี้กล่าวถึงความสำคัญของกิริยาทั้งหลายในการทำงานร่วมกันและผลักดันให้เกิดการปรองดองในหมู่ชน โดยมีการเน้นที่คุณสมบัติที่ดีและไม่ดีของกิริยา ซึ่งส่งผลต่ออนาคตและความก้าวหน้าในการทำหน้าที่ของกลุ่ม หมายความว่าความกระวนกระวายอยู่ภายใต้ความหวังที่อาจเกิดขึ้นจากการทำงานร่วมกัน และความเสื่อมอาจเกิดจากการไม่ร่วมมือกันอย่างมีประสิทธิภาพ ในประโยคสุดท้ายยังย้ำถึงการเห็นผลลัพธ์เพื่อประโยชน์ของหมู่ชนที่มีการดำรงอยู่ในสภาวะอรหัตผล โดยจบด้วยการประสงค์ว่าจะให้การดำเนินการนี้เป็นไปเพื่อประโยชน์สูงสุดของกลุ่ม.

หัวข้อประเด็น

-ความสำคัญของกิริยา
-การทำงานร่วมกันในสังคม
-ผลกระทบของการกระทำต่ออนาคต
-การบริหารปัญหาในกลุ่ม

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยคว่าว่า "กิริยาทั้งหลาย กิริยาจักพร้อมเพรียงกันประชมุม, จักพร้อมเพรียงกันเล็ก (ประชมุม), จักพร้อมเพรียงกันทำสิ่งที่ควรทำ ของหมู่, ตลอดกาลเพียงใด; กิริยาทั้งหลาย ความกระวนกระวาย อันกิริยาทั้งหลายพึงหวังได้, ความเสื่อม อันกิริยาทั้งหลายไม่พึงหวังได้ ตลอดกาลเพียงนั้น." ในกลางเทศนา กิริยเป็นอันมาก ตั้งอยู่ในอรหัตผลแล้ว. เทนาได้มี beneficent แก่หมู่ชนแล้ว ดังนี้แหละ. เรื่องสัมพุทธิกุฎ จบ. ๑. อง. สุตตก. ๒๒/๒๒.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More