พระธรรมปิฎกฐิผู้อ่านแปล ภาค ๖ - หน้า 293 พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 295
หน้าที่ 295 / 297

สรุปเนื้อหา

ในบทนี้กล่าวถึงการสรรเสริญของเทวดา มนุษย์ และมหาพรหมต่อบุคคลที่มีภิญญา ซึ่งถือเป็นเรื่องสำคัญในพระธรรมปิฎก ในการจบเทสนา อุบาสกทั้ง 500 ยืนยันถึงโสตาปิตผล ที่แสดงให้เห็นถึงความสำคัญของการยกย่องและการเชิดชูผู้มีปัญญาในพระพุทธศาสนา. ข้อมูลเพิ่มเติมสามารถพบได้ที่ dmc.tv

หัวข้อประเด็น

-การสรรเสริญในพระพุทธศาสนา
-บทบาทของอุบาสก
-ภิญญาและการยกย่อง
-เทวดาและมนุษย์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิผู้อ่านแปล ภาค ๖ - หน้า 293 บทว่า เทวา ปี เป็นต้น ได้แก่ เทวนาคมดี มนุษย์เป็นบัณฑิต ก็ดี ย่อมลูกขึ้นชมเชย สรรเสริญ ซึ่งภิญญานั้น. บทว่า พุทธมุนี กล่าวว่า ไม่ใช่พจนและมนุษย์อย่าง เดียว ( ย่อมสรรเสริญ ) ถึงมหาพรหมในมหามิถานจักรวาล ก็สรรเสริญ บุคคลนั้นเหมือนกัน. ในกาลจบเทสนา อุบาสกเหล่านี้ทั้ง ๕๐๐ คำรองอยู่แล้ว ใน โสตาปิตผล ดังนี้แห. เรื่องอุตุอุบาสก จบ.
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More