พระธัมมปาทิโกและการฟังธรรม : หน้า 78/297

ประโยค - พระธัมมปาทิโกถูกอัญเชิญแปล ภาค 6 - หน้าที่ 76 ของดิฉันเอง, ท่านทั้งหลายอย่าคิดแล้ว" ดังนี้แล้ว หลีกไป ห่มผ้ามีสีจุลน้อยกว่าทอง มีของหอมและระเบียบออกไม้เป็นต้นในมือ มุ่งหน้าตรงพระเชวตวันในสมบัณเป็นที่ฟังธรรมกาณแห่งชาวเมืองสาวกดีแล้วออกไปจากพระเชวตวัน ตั้งแต่กาลนั้น เพราะความที่นางเป็นผู้อาศัยในมวยของหญิง, เมื่อคู่เดียวถามว่า "นางจะไปไหนในเวลานี้?" จึงกล่าวว่า "ประโยชน์อะไรของท่านทั้งหลายด้วยที่มีเราด้วย" เมื่อคนนั้นเป็นอูปกสนถามว่า "ท่านอยู่ ณ ที่ไหน?" แล้วจึงกล่าวว่า "ประโยชน์อะไรของท่านทั้งหลายด้วยที่มีเราด้วย" โดยทกาลล่วงไป 1 เดือน 2 เดือน เมื่อถูกถาม จึงกล่าวว่า "เราอยู่ในพระ คันฑภูมิเดียวกันกับพระสมณโคดม ในพระเชวตวัน" ยิ่งความสงสัยให้เกิดขึ้นแก่นักบุญทั้งหลายว่า "ข้ออันจริงหรือไม่หนอ?" โดยกาลล่วง ไป 3-4 เดือน เมื่อผูกไม้กลมไว้ที่ท้องหมู่ผ้าทับบ้างบน ให้ทุบหลังมือและเท้าด้วยไม้กลอง แสดงอาการรวมขึ้นมีอินทรีย์บ่อบชา เมื่อพระถูกตำประทับนั่งแสดงธรรมบนธรรมาสน์ที่ประดับแล้วในเวลานั้น, ไปสู่ธรรมสภา นิททรงพระพัทธรองค์พระ ติคาดแล้ว กล่าวว่า "มหามณะ พระองค์ (ดีแน่) แสดงธรรม"