พระธัมมปทุปถุ ภาค ๖: ข้อคิดเกี่ยวกับการบริโภคและการใช้ชีวิต : หน้า 162/297

ประโยค - พระธัมมปทุปถุถูกแปล ภาค ๖ หน้า 160 ประโยชน์แก่เครื่องบริโภคก่อน ตั้งไว้ ๒๔ เพื่อประโยชน์แก่โภค ๒ ตัว ตั้งไว้ชื่อประมาณเท่านี้ เพื่อประโยชน์แก่ผี เพื่อประโยชน์ แก่เอกและได เพื่อประโยชน์แก่บ่อ เพื่อประโยชน์แก่รันและ บวาน." เมื่อนั้นบนอยู่ด้วยอาการอย่างนี้ กาหปะ ๑๐๐ นั้น ย่อม ไม่เพียงพอ. ครั้งนั้น พระสาศจึงตรัสลาเธอว่า "ภิญญุกาหปะ ของเธอมีน้อยนัก, เธออภัยกาหปะเหล่านั้น จักให้ความมาน อยากเต็มขึ้นได้อย่างไร? ได้ยินว่า ในอดีตกาล บัณฑิตทั้งหลาย ครองจักรพรรดิราชสมบัติ สามารถจะยังฝันดีรัตน์นะ ๓ ประการให้ ตกลงมาพึ่งสะเอาในที่ประมาณ ๑๒ โยชน์ ด้วยอาการสักว่าปรบ มือ, แม้ครองราชสมบัติในเทวโลก ตลอดกาลที่ว่าทั่วสักจะ ๖๗ พระองค์ ดูไป ในเวลากาต - ก็ ไม่ยังความอยากให้เต็มได้เลย ได้ทำกาละ แล้ว" อันกิจนันทัลลลุงของแล้ว ทรงบำอัตนิทานนามา ยังมัณจุต- ราชาดกให้พิสดารแล้ว ในลำดับแห่งพระราชานี้ :- " พระฉันท์และพระอาทิตย์ ( ย่อมหมุนเวียนไป) ส่องคิดให้ส่วนไหวอยู่กำหนดเพียงใด, สัตว์ ทั้งหลายผู้คัยแผ่นดินทั้งหมดเทียว ย่อมเป็น ทาสของพระเจ้ามันธฤทธารกำหนดเพียงนั้น." ได้ทรงภาคิต ๒ พระคำนี้ว่า :- " ความอิ่มในทานทั้งหลาย ย่อมไม่มีเพราะฝน คือทานปะผ, กามทั้งหลาย มีรสอร่อยน้อย มี ด. ข. ข. ๒๗/๒๐๐. คาถูฏกถา ๒/๔๕.