พระภิรมฺทช์ฏกษ ณลท 166 : หน้า 168/297

ปรโปรด - พระภิรมฺทช์ฏกษ ณลท 166 ชื่อว่าผามารเรียกา โดย (ออก) ชื่อไม่มี, ใครหนอเเล? เรียก เราโดย (ออก ) ชื่อ. พระเณร. ข้าพเจ้า พระนฤมฺพ อัคคติ. ท่านพูดอะไร? พระเณร. ขอต่านจงบอกสถานที่พักอยู่ในนี้แก้ข้าพเจ้า สิ้น คืนหนึ่ง ในวันนี้. อัคคติ. สถานที่พักอยู่ในนี้ ไม่มี, บรรฑาศาลหลังหนึ่ง ก็คำรับคนหนึ่งเท่านั้น. พระเณร. อัคคติ ธรรมคณะมนุษย์ ย่อมไปสำนัก ของพวกมนุษย์, พวกโก ก็ไปสำนักของพวกโก, พวกบรรพชิต ก็ไปสำนักของพวกบรรพชิต, ท่านอย่าทำอย่างนั้น, ของใดที่ พักอยู่แก้ข้าเจ้า. อัคคติ. ก็ท่านเป็นบรรพชิตหรือ ? พระเณร. เออ ข้าพเจ้าเป็นบรรพชิต. อัคคติ. ถ้าท่านเป็นบรรพชิตไซร้, สิ่งของคือสาคร บริขารแห่งบรรพิต ของท่านอยู่ไหน? พระเณร. บริขารของข้าเจ้า มีอยู่, ข้าพเจ้า คิดเห็นว่า ก็การถือบริขารนั้น เป็นแผนกเที่ยวไป ลำบาก ดังนี้แล้ว จึง ถือบริขารนั้นไว้โดยภายในนั่นแลเทียวไป พระนฤมฺพ." พระผามณนั้นใส่อรพระเณราว่า "ท่านจัดถือบริขารนั้นเที่ยว ไปหรือ?" ลำดับนั้น พระเณรจึงพูดเขาว่า " จงกลัวไป)