พระธรรมปาฐิโตผู้ถูกแปล ภาค ๖ - หน้า 172 : หน้า 174/297

ประโคม - พระธรรมปาฐิโตผู้ถูกแปล ภาค ๖ - หน้า 172 พระศาสดา ทรงเหยียดพระหัตถ์ออกจากกลีบจิ๋วตรัสว่า "ท่านทั้งหลาย จงเป็นภิษมามีด, จงเป็นพระฤทธิพรบรรษย์." [ชาวเมืองเข้าใจว่าอัครินทร์ใหญ่กว่าวิศวะศาสดา] ในขณะนั้นเอง ฤทธิแสล้มนัน ได้เป็นผู้รงัรียงรับธ รูู พระเถระมีพระรามร้อย กิ่วนั้น ได้เป็นวันที่ชาวแคว้นอังนะ แด่วมคบและแด่ววันครู แม่ทั้งปวง ถือเครื่องสักการะมา. ชนเหล่า นั้น ถือเครื่องสักการะมาแล้ว เห็นอันเหล่านั้นหมดแล้วบวมแล้ว คิดว่า "อัคริทต ทรงงสัยของพวกเราเป็นใหญ่ หรือพระสมณ- โคดมเป็นใหญหนอ?" ได้สำลัญว่า "อัคริทต เป็นใหญแน่ เพราะเหตุที่พระสมณ โคดมมา." [อัคริทตตัดความสงสัยของชาวเมือง] พระศาสด ทรงตรวจดูอัคริษย์ของชนเหล่านั้นแล้ว ตรัสว่า "อัคริทต เธอองตัดความสงสัยของบริษัท." พระอัคริทตนั้น กราบทูลว่า "แม้ข้าพระองค์ ก็หวังเหตุมีประมาณเพียงนั้นเหมือน กัน" ดังนี้แล้ว เหตุขึ้นไปสู่สนทด้วยกำลังฤทธิ์ แล้วลงมา ถาม บังคนพระศาสดาอยู ถึง ๗ ครั้งแล้ว กล่าวประคำวามที่ตนเป็น สาวกว่า "ข้าแต่พระองค์ผู้เจริญ พระผู้พระภาคเป็นพระศาสดา ของข้าพระองค์, ข้าพระองค์เป็นสาวก" ดังนี้แล. เรื่องปริโภติชื่ออัคริทต จบ.