การรักษาตนในวัยทั้ง ๓ : หน้า 8/297

ประโยค - พระเนื้าปฏิรูปกถาปล. ภาค ๖ -หน้า ๖ กระดานแผ่นหนึ่ง (อัษยะ) ว่างเข้าไปสู่กะน้อยอันมีในระหว่าม มนุษย์ที่เหลือทั้งหมดตายในการสมุทธนั้นแล ก็หมุนเป็นอันมากอยู่ที่ เกาะนั้นแล เขาทั้ง ๒ ไม่เห็นสิ่งอื่นที่ควรากินได้ ถูกความหวาดครอบงำ แล้ว จงเผาฟองนกทั้งหลาย ที่ผ่านมาแล้วเคยกิน, เมื่อฟองนก เหล่านั้น ไม่เพียงพอ, ก็จับลูกนกทั้งหลายปีนี้กิน, เมื่อลูกนกเหล่านั้น ไม่เพียงพอ, ก็จับนกทั้งหลาย (ปิ้ง) กิน, ในปฐมวัยดี ก็ชมว่ายังดี ปัจจุบันวัยดี ก็ได้ถือกินอย่างนี้แหละ, แม้ในวัยหนึ่ง ก็ปี่จึงความ ไม่ประมาท. องค์ บรรดาชน ๒ คนนี้ แม้คนหนึ่งไม่ใด้ตั้งความ ไม่ประมาท. องิ บรรดาชน ๒ คนนี้ แม้คนหนึ่งไม่ใด้ตั้งความ ไม่ประมาท. องิ บรรดาชน ๒ คนนี้ แม้คนหนึ่งไม่ใด้ตั้งความ ไม่ประมาท. [ พึงรักษาตนไว้ให้ดีในวัยทั้ง ๓ ] พระศาสดา ครั้งทรงแสดงบรรพฤกษ์ นี้ ของโพธิราชมาณนั้น แล้ว ตรัสว่า " ราชกุมาร ที่ในกาลนี้ ถ้าจะอธิษฐานบวชอัน ความไม่ประมาท แม้นว่าวัย ๑ ไม้, บุตรหรืออธิษฐาน ถือเกิดขึ้นใน วัย ๑, ก็ถ้าจะบรรดาท่านทั้ง ๒ แม้คนหนึ่ง จักได้เป็นผู้ไม่ประมาท แล้วไซร้, บุตรหรืออธิษฐาน จักอธิษฐานผู้ไม่ประมาทนั้นเกิดขึ้น, ราชกุมาร ก็บุคคลเมื่อสำคัญตนว่า เป็นที่รักอยู่ พอไม่ประมาท รักษาตนใน วันทั้ง ๓. เมื่อไม่อา (รักษา) ได้อย่างนั้น พึงรักษาให้ได้ในวัย ๑ ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถานี้ว่า:-" " ถ้าบุตรบารดาบุตรว่า เป็นที่รัก พึงรักษาตนให้ ให้เป็นอันรักษาด้วยดี, บำทิตพึงประคับประคอง (ตน) ตลอดอย่ามาทั้ง ๓ ยามใดมาหนึ่ง."