พระสัมมชชเณรและการไม่ประมาทในพระธรรม : หน้า 60/297

ประกอบ - พระธรรมปิฎกปริยัติภาค ๖ - หน้า 58 ๕. เรื่องพระสัมมชชเณร *(๑๑๔)* [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระชนม์วัน ทรงปรารภพระสัมมา มัชฌันเณร คำพระธรรมเทวนีกว่า "โยจ ปุปเพม ปรมสิวา" เป็นต้น. [ผู้ไม่ประมาทย่อมยังโลกให้สว่าง] ได้ยินว่า พระเณรนั้น ไม่ทำเวลาให้เป็นประจำว่า "เช้าหรือ เย็น" ย่อมเที่ยววาดอยู่เนื่อง ๆ วันหนึ่ง พระเณรนั้น ถือไม้กวด ไปสำนักของพระเรวดีเณร ผู้นั้นในที่พักกลางวันแล้ว กล่าวว่่า "พระเณรนี้เป็นผู้เกียรคร่ำมาก บริโภคของที่ชวนถวายด้วยศรัทธา แล้วมานั่งอยู่" การที่พระเณรนั้นถือไม้กวดแล้วถวายที่แห่งหนึ่ง จะไม่ควรหรือ? พระเณร คิดว่า "เราจัดให้โอวาทแก่เธอ" ดังนี้ แล้ว จึงกล่าวว่า "มานี่แน่ะ คุณ." พระสัมมาชเณรถามว่าอะไร? ขอรับ. พระเรวดีเณร ท่านงไป อาบน้ำล้างเนื้องาม. พระสัมมาชเณรนั้น ได้ทำอย่างนั้นแล้ว. ลำดับนั้น พระเณรให้เธออยู่ ณ ส่วนสุดข้างหนึ่งแล้ว เมื่ออ กล่าวว่าสน จึ่งกล่าวว่า "คุณ ธรรมาคิกยฑิภาวต์อยู่ตลอดทุก เวลา ไม่ควร, ก็การที่ภิญญาแต่เช้าชูแล้ว เกี่ยวบิณฑบาต กลับ * พระมหาชุม ป. ธ. 6 วัดราชประดิฐู * แปล.