พระธัมม์ท้าวอุศากะ แปลภาค 6 : หน้า 270/297

ประโยค - พระธัมม์ท้าวอุศากะ แปลภาค 6 - หน้าที่ 268 กิเลดมุ่งหน้ามาทางนางอุดตรา นางอุดตรา เห็นนางสิริมานนั้นเดินมา จากแผ่นเมตตาไปถึงนางว่า "หญิงสาวหย่องของเรามาอุปลาระแก่เรา มามาก, จักรวาลก็แผ่กว้างไป, พรหมโลกก็ลำถ่าง, ส่วนคุณของหญิงสาวเรามาก; ก็เราอาศัยอันนั้น จึงได้เพื่อถวายทานและฟังธรรม; ถ้าเรามีความโกรธเหนื่อยนางสิริมานั้น, สัปปะปีนี้ฉงฉลวกเราเกิด; ถ้าไม่มี, อย่าวอคลเลย. เนื้อใส่ซึ่งเดือดผ่านที่นางสิริมานรดลงเมื่อบนนางอุดตรานั้น ได้เป็นเหมือนน้ำแข็ง ลำดับนั้น พวกทาสของนางอุดตรา เห็นนางผู้กให้เต็มตาพิศอีก ด้วยเข้าใจว่า "เนื้อใสนี้จิกเย็น" ถือเดินมาขอ จึงครามว่า "นางหวัวดี เจ้าขอหลีกไป, เจ่าไม่ควรจราสับปีที่เดือดพล่านบนเจ้แม่ของพวกเรา" แล้วต่างลูกขึ้นจากที่นี่บ้าง ที่นั่นบ้างให้มือสัง เท้านั่ง ทุบตีให้ลงบนพื้น. นางอุดตรา ไม่สามารถจะห้ามปรามนางสิริมานนั้นได้, นั่น นางจึงห้ามทสุกคนนี้ยืนคร่อมอยู่ข้างนางสิริมานนั้นแล้ว ถามว่า "เพื่อประสงค์อะไร คุณจีทำกรรมหนักถึงปานนี้ ?" ดังนี้แล้ว โอวาทนางสิริมาส ให้อนุด้วยน้ำอุ่น ท้าครั้งนับที่สูงซึ่ง ๑๐๐ ครั้ง. [nang sirim rússit kam to hon nang utdra] ขณะนั้น นางสิรมนันรู้ว่าตัวว่าเป็นหญิงภายนอกรแล้ว คิดว่า "เรารสปีที่เดือดพล่านลงบนบนางอุดตรานี้ เพราะเหตุเพียงความหัวราของสามี ทำกรรมหนักแล้ว. นางอุดตรานี้ ไม่สังข์บัง"