พระธัมม์ปทีและความหมายในเพลงขับ : หน้า 152/297

ประโยค - พระธัมม์ปทีถูกต้องแปล ภาค ๖ หน้า ที่ 150 คือถามเป็นต้น ย่อมพัดไป บันฑิตย่อมบรรเทาโอษฐ์ ด้วยความเพียร กล่าวคือ สัมมาปฏิญาณ (ความเพียรอันคั่งไคล้ชอบ) บันฑิตนั้นไม่ประกอบด้วยโยคทั้งปวง มีโยคคือความเป็นต้น ท่านเรียกชื่อว่า "ผู้มีความเมตามาโยคะ" อุตตรมานา เมื่อกำลังเรียนเพลงขับนี้เทียว ดำรงอยู่ใน โสดาบัติผล เขาเป็นโสดาบัน เรียนเอาคาถานี้ไปแล้ว กล่าวว่ากว่า " ผู้เจริญ ฉันนำเพลงขับแก้เพลงขับนะแล้ว พวกท่านจงให้โอกาส แก่นั่น " ได้คุณเขาไปในทามกลางมหาชนยืนดื่มคณะคั่นอยู่แล้ว นางนาคมาณวิกา ยืนฟ้อนอยู่บนพงพานของบิดา พลางขับเพลงขับว่า " ผู้เป็นใหญ่ อย่าระไล่ เล่า อ้ายว่าเป็นพระราชา ? " เป็นต้น. อุตตรมานา ขับเพลงว่า' ผู้เป็นใหญ่ในดาว ๆ ชื่อว่าเป็นพระราชา' เป็นอีกที. นางนาคมาณวิกา ขับเพลงโต้แย้งอุตตรมานานี้อว่า. " คนนาค อันอะไรเอ่ย ย่อมพัดไป ? " เป็นต้น. ที่นั่น อุตตรมานาเมื่อจะขับเพลงแก้กันจึงกล่าวกานา นี้ว่า :- " คนนาคอันท่วนน้ำย่อมพัดไป " ดังนี้เป็นต้น. [ นาคาราชทาม่าว่า พระพุทธเจ้าบิดแล้ว ] นาคาราชฟังอาณนั้นแล้ว ทรงความที่พระพุทธเจ้าบังเกิดขึ้น