บทสนทนาของพระศาสดาและวิญญุมาน : หน้า 210/297

ประโยค - พระธัมม์ทําภูฏฐูงถูกฉายแผ่ ภาค ๖ หน้า ๒๐๘ มาแล้ว ข้าพระองค์นี่แหละจึงบำรุง " แล้วไม่ให้บุคคลอื่นถูกต้อง ภาชนะพระบังคนหนักของพระศาสดาเมื่อละมือ ทรงทูลไว้บนพระ เศียรที่เดือ นำไปอยู่ ไม่ได้กระทํามิอาการสําธิพระ พิศดรด์ ได้เป็นดคุญําศนัของหอมไป ก้าวเธอทรงปฏิบัติพระศาสดา อย่างนี้แล้ว ในเวลาพระศาสดามีความสำเร็จนั่นแฮะ จึงได้ เสด็จไป. [ วิญญสุรเสริญทั่วสักกะ ] วิญญประมุพูดกันนั้นว่า " นําสรรเสริญ ทําวัสกเทพราช มีความสนใจในพระศาสดา, ว่าเธอรละทิพย์สมบัติ เห็นปน ฉะนี้เสียว ทรงนำการชนะสำหรับรองพระบังคนหนักของพระศาสดาออก ไปด้วยพระเศียร หาทรงทําอะไรการมาตราว่าสมัยพระพิกัดไม่ ดูบูรฉูบู่นำจริงอันเต็มด้วยของหอมออกไปอยู่นั้น ได้ทรง กระทำปฏิรูปแล้ว." พระศาสดา ทรงสับถ้อยคำของวิญญ เหล่านั้นแล้ว ตรัสถามว่า " วิญญทั้งหลาย พวกเธอ พูดอะไร กัน?" ครั้นวิญญู จะนับนกกว่ามากว่า " เรื่องชื่อนี้ พระเจ้าขา " จึงตรัสว่า " วิญญทั้งหลาย ข้องที่ว่าทำสักกเทพราช ทำสิ่งนำในเราท นั้น ไม่บ่ออัศจรรย์; เพราะท้าวสักกเทพราชนี้ ฟังธรรมเทศนาแล้ว เป็นโสตบัณฑ์ ละความเป็นท้าวสักกะราชา ถึงความเป็นท้าว สักกะหนุม เหตุอาคิยเราจา แท้จริง เมื่อท้าวเธอเสด็จจงในทามกลาง ๑. ของสนามหลวง พ.ศ. ๒๕๒๖.