เรื่องอุโรทิตย์และอัครทิตย์ในพระพุทธศาสนา : หน้า 165/297

ประโยค - พระบิดามีพฤติฤดูฤดูฤดูฤดู - หน้าที่ 163 6. เรื่องอุโรทิตย์ชื่ออัครทิตย์ * ( ๕๔๓ ) [ ข้อความเบื้องต้น ] พระศาสดา ( เมื่อประทับอยู่ในพระเชตุวัน ) ประทับนั่งบน กองทราย ทรงปรารถนาอุโรทิตย์ของพระเจ้าโกศ ลืออัครทิตย์ ตรัส พระธรรมขันธ์ว่า " พู่ว สรณ ยนุติ " เป็นต้น. [ อัครทิตย์ได้เป็นอุโรทิตถึง 2 รัชกาล ] ดังได้กล่าวมา อัครทิตย์นั้น ได้เป็นอุโรทิตของพระองค์หา- โกศล. ครั้นเมื่อพระราชบิดาสวรรคตแล้ว พระราชทรงพระนาม ว่า ปสนฺโกศล ทรงดำริว่า " ผู้นี้เป็นอุโรทิตแห่งพระชนกของ เรา " จึงดึงเขาไว้ในตำแหน่งนั้นนั่นแล ด้วยความเคารพ ในเวลา เขานำสู่ที่บำรุงของพระองค์ ทรงทำการเสด็จครั้นรับสั่งให้พระ ราชทานอาสนะเสมอภาคิน ด้วยพระดำรัสว่า " อาจารย์ เชิญนั่ง บนอาสนะนี้. " [ อัครทิตย์ออกบวชนถวายพระพุทธศาสนา ] อัครทิตย์ นั้น คิดว่า " พระราชานี้ทรงทำความเคารพในเรา อย่างเหลือเกิน แต่เราไม่อาจใจของพระราชาทั้งหลายได้คลอด กลายเป็นนิสัยเทียว; องค์ พระราชก็เยาว์วัย ยงหนุ่มน้อย, ชื่อว่า ความเป็นพระราชากับด้วนอมนักองนั้นแล เป็นเหตุให้เกิด สุข; ส่วนเราเป็นคนแก่, เราควรบวช." เขาถนบุตรให้พระราชา * พระมหาอุ ป.ธ. ๓ วัดบววิเวกาวาส แปล.