พระอัครปาทิฏฐิภูมิภาค ๖ : หน้า 89/297

ประโยค - พระอัครปาทิฏฐิภูมิภาค ๖ - หน้า 87 [ ตรัสสรรเสริญพระองค์อุปมาว่า ] ภิกษุทั้งหลาย ถามพระองค์ฉลองว่า “ผู้มีอายุ ท่านเห็น ช่างร้ายยิ่งทรงจัด ไม่กล้าหรอกหนอเอย ?” พระองค์ฉลองว่า. ผู้มีอายุทั้งหลาย กระผมไม่กลัว ภิกษุเหล่านั้น เข้าไปเฝ้าพระศาสดาแล้ว กราบทูลว่า “ข้าแต่ พระองค์ผู้เจริญ พระองค์ฉลองว่า ย่อมพยายามอธิษฐานผล.” พระ ศาสดา ตรัสว่า “ภิกษุทั้งหลาย องค์ฉลองอย่ามาไม่กลัว เพราะ ว่าภิกษุทั้งหลาย ผู้ชื่นบับบุตรของเรา เสมอด้วยโคผู้ถวายประเสริฐ ในระหว่างแห่งโคผู้คือพระชนาสพทั้งหลาย ย่อมไม่กลัว” ดังนี้แล้ว จึงตรัสพระคาถาในพระหมวดวรรคว่า :- "เรากล่าวว่าคผู้ออกผู้ออกอา ผู้ประเสริฐ ผู้กล้า กล้า ผู้แสดงหาคุณอันใหญ่ ผู้ชนะโดยอิทธิพล ผู้ไม่หวั่นไหว ผู้กล้าแล้ว ผู้คร่ำครวญแล้ว นั่นว่า เป็นพรรณหมกดิ" แม้พระราชาถึงความโทมนัสว่า “พระศาสดาไม่ทรงทำ อนุโมทนา ให้สมควรแก่ผู้ถวายทานแล้วอ็นอื้นอยู่ในท่านกลางบริษัท เห็นปานนี้ ตรัสเพียงพระคาถาเท่านั้นแล้ว เสด็จออกจากสนะไป, เราจักเป็นไม่ทรามให้สมควรแก่พระศาสดา ทำทานอันไม่สมควร เสียแล้ว, เราจักเป็นอันไม่อาจกับปิยพเตต์ ถวายแต่กับปิยกัณฑ์ ถ่ายเดียวเสียแล้ว, เราพึ่งเป็นผู้อื่นพระคาถาทรงจูงเงื่อเสียแล้ว, การทำอนุโมทนาสมควรแก่ทาน ของผู้ใดผู้นั้นแล จึงควร ”