ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธีมมาปฏิญาณแปล ภาค 6 - หน้าที่ 36
สังฆ์ตรั้ไว้ว่า "แม่ จงอัญเชิญพระผู้เป็นเจ้าให้ดี" แล้วได้ไปวิหาร
แต่เช้าเทียว ฝายุตรีของเขาก็อัญเชิญถะแทะโดยเรียบร้อย ใน
กายเธอมา ถึงว่า "อุบาสิกาใหญ่ไปไหน?" (นาง) ตอบ
ว่า "ไปวาร์เพื่อพึ่งธรรม" เธอพอได้ฟังขนนูตรุณาอยู่
เพราะความกลัดกลุ้มอันตังขึ้นในท้อง (ควรจะเป็น อนุต โท) ในภาย
ใน ) นิว่า "เดี๋ยวนี้ อุบาสิกานั้นแตกจากเราแล้ว" รีบไป เห็น
หญิงนั้นฟังธรรมอยู่ในสำนักพระศาสดาจึงทูลพระศาสดว่า "พระเจ้าข้า
หญิงนี้เวล่า ไม่เข้าใจธรรมก่อ่นนะละเอียด อย่ารื้อสรรเสริญ
อันดับละเอียดซึ่งประดับด้วยภาวะธรรม็เป็นดัง ตรัสแต่เพียงทน
กากาหรือสลากาแก่เขาท์พอ"
[สักการะย่อมผ่านคอ่ย]
พระศาสด ทรงทราบอธิษฐานของเธอแล้ว ตรัสว่า "เธอ
เป็นคนปัญญาโจด อาศัยภูมิอันชั่วช้า ห้ามปรามคำสั่งของ
พระพุทธเจ้า เธอพยายามเพื่อมาตนเอง " แล้วก็สรรเสริญว่า :-
"บูคคลให้ปัญญาโจด อาศัยภูมิอันชั่วช้า คัด
ค้านคำสั่งสอนของพระอริยบุคคล ผู้อรหันต์
มีปกติเป็นอยุ่อยูโดยธรรม บุคคลนั้นย่อมเกิด
มาเพื่อฆาตนเหมือนบุญแห่งไม้ไผ่."
[แต่องร]
ความแห่งพระกาถานั้นว่า:-