พระธัมมปทธิฺฐูกถแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 245 : หน้า 247/297

ประโยค - พระธัมมปทธิฺฐูกถแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 245 [พระโมคลัลนะ ไปเยือนสวรรค] ภายหลังวันหนึ่ง พระมหาโมคลัลนะเถระ ไปสู่ที่อาริณในทว- โลก ยืนอยู่แล้ว ในไม่ใกล้จากปราสาทนั้น ถามทวยจตุรงค์หลายซึ้ง มาสู่สำนักของตนว่า "ปราสาททิพย์เต็มด้วยนุ่งอัปสรนั้น เกิด แล้ว เพื่อใคร ?" ลำดับนั้น พวกทวยจตุรงค์นั้น เมื่อจะบอกเจ้าของวิบากแก่พระ เถระนั้น จึงกล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ วิบากนั้น เกิดแล้วเพื่อประโยชน์ แก่งบูรณดุษฎี ช้อฉันเทย ผู้ให้สร้างกรรมถวายพระศาสดา ในปา- ลิสิปนะ: ฝายุ่งนางอัปสร เห็นพระเถระนั้นแล้ว ละจากปราสาท กล่าวว่า "ท่านผู้เจริญ พวกดุจิณเกิดในที่นี้ ด้วยหวังว่า 'จงเป็น นางบำเรองของนายนันทะ' แต่เมื่อไม่พบเห็นนายนันทะนั้น เป็นผู้ ระอาเหลือเกิน; ด้วยว่า กรรณมุ่งมัจฉิ แล้วถือเอทิพยสมบัติ ก็เช่นกับการทำละอาดดินแล้วถือเอาดทองคำ ฉะนั้น พระผู้เป็น เจ้าพึงบอกเขา เพื่อประโยชน์แก่รามา ณ ที่นี้." [ทิพยสมบัติดิรอุทกวน] พระเถระ (กล่าว) มาอาโมทนโลกนั้นแล้ว เข้าไปเฝ้าสะ- ศาดา ทูลถามว่า "พระเจ้าข้า ทิพยสมบัติย่อมเกิดแก่บุคคลผู้ทำ ความดีที่อยู่บุุษย์โลกนี้เอง หรือหนอเถอะ ? ในจีงถามเราล่ะ ?