พระฉิมบทธุรกรแปล ภาค 6 - ข้อคิดเรื่องทองคำ : หน้า 264/297

ประโ คด - พระฉิมบทธุรกรแปล ภาค 6 - หน้าที่ 262 แล้ววิธีกลับไป [ ทานของ 2 สามัครยอำนวยผลในวันนี้นะ ] ครั้งนั้น ที่นี่เขาไปในแต่เช้า ได้เป็นทองคำเนื้อทองทั้งหมด จนกระทั่งฝุ่นละอองดิน ตั้งอยู่งามดอกกุหลาบคลิกา เขาต้น ขึ้น แล้วเห็นแล้ว จึงพูดกระจายว่า " นางผู้เจริญ ที่นี้ไปแล้ว นั่น ปรากฏแก่ฉันเป็นทองคำทั้งหมด เพราะฉันได้ตาสายเกินไป ตะลายไปประมูลหนอ ? " แม้กระบองของเขา ก็รับรองว่า " ที่นี่ก็อ่อนปรกฤมัติกัมมี่ ดินนี้อย่างนั้นเหมือนกัน. " เขาลูกขึ้น ไปในที่นี้ จับก้อนหนึ่งที่อยู่บนใต้ทราบว่า เป็นทองคำ จึงคิดว่า " โอ ทานที่เราฉวยแก่พระผู้เป็นเจ้าธรรม- เสนานิค แสดงผลในวันนี้เอง ก็รไม่ชาจว่าจะซ่อมทรัพย์ประมาณ เท่านี้ไว้ใช้สอยได้ " จึงเอาทองคำใส่เต็มถาดข้าวที่รถรานำมาแล้ว ได้ไปสู่ราชครูดล มีโอกาสอันพระราชทานแล้ว จึงนำไป ถวายบังคมพระราชา, เมื่อพระองค์ตรัสว่า " อะไร? พ่อ " จึง กราบพูดว่า " ช้านเต็มมิตตรวาร ที่นี่พระองค์ใดแล้วในวันนี้ ทั้งหมด เป็นที่เต็มไปด้วยทองคำทั้งนั้นต้องแล้ว, พระองค์ควรจะ รับส่งให้ขนนทองคำมาไว้." พระราชา. ท่านเป็นใคร ? นายปุณณนะ. ข้างพระองค์ชื่อปุณณนะ. พระราชา. ก็วันนี้ ท่านทำอะไรเล่า ?