พระธัมมปฏิสังขาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 85 : หน้า 87/297

ประโยค - พระธัมมปฏิสังขาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 85 เวรมภ. " พระเทวี. ข้าแต่สมมติเทพ หน่อมฉันทราบที่เป็นที่ยึดถืออัต ของลูกช้างซึ่งร้ายแห่งหนึ่ง. พระราชา. เราเคยเอาช้างนี้ ณ ที่ไหน? พระเทวี. ยืน ณ ที่ใกล้ของพระผู้เป็นเจ้าชื่ออังคลิมาล. พระราชรับสั่งให้บรรทาให้บูชานแล้วอย่างนั้น. ลูกช้างลอดทาง เข้าไประหว่างขา ได้โปรดทั้ง ๒ หลับตื่นอยู่แล้ว. มหาชนแลดู ช้างที่ทรงสวดนตรเพื่อพระเกษะเท่านั้น ด้วยคำว่า "นี้เป็นอาการ ของช้างคู่ร้าย ชื่อเห็นวนัน, ( ท่าน ) พระอังคลิมาลเทระย่อมทำได้." พระราชาทรงอังคาสกิสูงมีพระพุทธเจ้าเป็นประมุข ด้วยอาหาร อันประณีตแล้ว ถือบังคนพระศาสดา ทรงทูลว่า "ข้าแต่พระองค์ ผู้เจริญ สิ่งใด เป็นภยันตรายหรือเป็นอันภยันตรายณ ในโรงท่าน หมอฉันอ้อมถวายสิ่งนั้นทั้งหมดแต่พระองค์เท่านั้น." [ ทานที่พระนางมิลิกาจัดซื้ออสสิกทาน ] ก็ในท่านนั้นแล ทรัพย์มีประมาณ ๑๔ โกฏิ เป็นอัพระราชา ทรงบริจาค โดยวันเดียวเท่านั้น. ก็ของ ๔ อย่าง คือ เตวดัดตรา ๑ บังลังกำสำหรับนั่ง ๑ เชิงบาตร ๑ ตั้งสำหรับเช็ดเท่า ๑ เป็นของหา ค่ามิได้เทียว เพื่อพระศาสดา. ใครๆ ผู้สามารถเพื่อทำทานเห็นปานนี้ แล้ว ถวายทานแต่พระพุทธเจ้าทั้งหลายไม่ได้นิพนธ์แล้วอีก; เพราะเหตุ นั่นนั่นแล ทานนั่นจึงปรากฏว่า "อาสิสถาน." ได้ยินว่าอาสิสถาน