พระธรรมปิฎกฎีแปล ภาค ๖ - หน้าที่ ๑๘๖ : หน้า 188/297

ประโยค - พระธรรมปิฎกฎีแปล ภาค ๖ - หน้าที่ ๑๘๖ พระญาติเหล่านั้น ได้สูญแล้ว. ลำดับนั้น พระศาสดา ตรัส เตือนพระญาติเหล่านั้นแล้ว ตรัสว่า " มหาพิณทิศ เพราะเหตุไร ? พวกท่านจึงกระทำกรรมเห็นปานนี้ เมื่่อเราไม่มีอยู่, ในวันนี้ แม้น้ำ คือโลหิตนั้นไหลลง. ท่านทั้งหลาย ทำกรรมไม่สมควรแล้ว, ท่าน ทั้งหลาย เป็นผู้มีเวรด้วยเวร ๕ อยู่, เราไม่มีเวรอยู่; ท่านทั้งหลาย เป็นผู้มีความเดือดร้อนด้วยกสิลอยู่, เราไม่มีความเดือดร้อนอยู่; ท่าน ทั้งหลายเป็นผู้มีความขวนขวายในอัศจรรย์หากคุณอยู่, เรายังไม่มีความ ขวนขวายอยู่" แล้วได้ทรงภายพระอัศจรรย์ดังกล่าวว่า :- "ในมนุษย์ทั้งหลายผู้มีเวรกัน พวกเรา ไม่มีเวร เป็นอยู่สบายดีหนอ, ในมนุษย์ทั้งหลายผู้มีเวรกัน พวกเรา ไม่มีเวรอยู่! ในมนุษย์ทั้งหลายผู้มีความ เดือดร้อนกัน พวกเรา ไม่มีความเดือดร้อน เป็นอยู่สบายดีหนอ, ในมนุษย์ทั้งหลายผู้มีความ เดือดร้อนกัน พวกเรา ไม่มีความเดือดร้อนอยู่! ในมนุษย์ทั้งหลายผู้ขวนขวายกัน พวกเรา ไม่มีความ ขวนขวายอยู่,." [ แก้วรรณ ] บรรดาบทเหล่านั้น ทงว่า สุขุ ข ได้แก่ สบายดี. พระผู้มี พระภาค ตรัสคำอธิบายนี้ไว้ว่า " ในมนุษย์ทั้งหลายผู้มีเวรกัน ด้วย