ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธีมปฏิฐิอฎิวิโอภาค ๖ - หน้า ที่ 282
๙. เรื่องนางปุณณบทสี * [๓๐๕]
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมือประทับอยู่ในอัครชูชก ทรงปรากฏภาพสีของ
เศรษฐีกรุงราชกฤติชื่อ นางปุณณา ตรัสพระธรรมเทศนานิว้า " สา
ชาครามานน " เป็นต้น
[นางปุณณาถวายบวดมนตราแด่พระพุทธเจ้า]
ดังได้กล่าวมา ในวันที่หนึ่ง เศรษฐีได้ให้นางปุณณเลือกเป็นอันมาก
แก่นางปุณณานั้น เพื่อประโยชน์แก่คืนชม. นางตามประทับใน
กลางคืน ช่อมข้าวเปลี่อย มีตัวมุ่งด้วยเหงื่อ จึงได้เปลี่ยนตากลม
อยู่ ณ ภายนอก เพื่อจะการพักผ่อน
ในสันนิบัน พระทพมาศบุตรเป็นผู้คู่แฝงสนานะ เพื่อภิญญ
ทั้งหลาย ท่านยังมีวิธีให้สว่าง เพื่อภิญญทั้งหลาย ผู้ฟังธรรมแล้ว
ไปสู่สนานะของตน ณ มิิติภิญญทั้งหลาย ผู้ฝันธรรมแล้ว
ไปสู่สนานะของตน ดินิถิภิญญทั้งหลายผู้บำบันหน้า ๆ เพื่อ
ประโยชน์แก่การแสดงทางาง นางปุณณา เห็นภิญญทั้งหลายผู้เที่ยวไป
บุณญา ด้วยแสงสว่างนั้น จึงคิดว่า "เราถูกทุกข์ของตัวเบียดเบียน
จึงไม่เข้าใจความหลับ ในเวลาเมื่อก่อน เพราะเหตุไร ท่านผู้บริจิ
ทั้งหลาย จึงไม่หลับ ?" ดังนี้แล้ว ก็ตักความเข้าใจเองว่า
" ความไม่สุข จักมิแกกิญูบงบงูบง รูป, หรืออุปาทอเหตุเพราะจะ จักมี