ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระจันทิมาทวีฏุกแปล ภาค ๕ - หน้าที่ 168
เหมือนกัน. เปลวไฟพุ่งขึ้นไปจนถึงพระหม โลก. เปลวไฟแม้ดัง ฝ่ายไม่เมียบเนิ่นพระเจดีย์ เม็ดเมิ่นแต่นาคาราชฝายเดียว.
[ นาคาราชเพิ่ะพระเจดีย์ ]
ลำดับนั้น สรีระทั้งสิ้นของนาคาราชนี้ ได้เป็นราวว่า ถูก คบเพลิงทั้งหลายลนท้องแล้ว หมู่ผู้เฝ้าแลดูแล้ว คิดว่า" นาคาราชเผา สรณะ, สมณะคนเดียว ไม่เชื่อฟังคำของเรา จึงฉนายแล้ว."
พระเจดีย์ ทรมานนาคาราช ทำให้หมดพยแล้ว นั่งบกอง ทราย. นาคาราชเอาขบครอบกองทราย แผ่พรรคประมาณเท่าท้อง โถงแห่งเรือนยอด กันอยู่แล้วเบื้องบนแห่งพระเจดีย์ หมู่ภูมิไปยัง สำนักงานของพระเจดีย์แต่เช้าด้วย คิดว่า " พวกเราก็รู้ความที่สมณะ ตายแล้ว หรือยังไม่ตาย" เห็นท่านนั่งอยู่บนยอดกองทรายแล้ว ประคองอัญชลีสอมเชยยก กล่าวว่า "สมณะ นาคารจะไม่เมียดิน ท่านแลหรือ ?"
พระเจดีย์. ท่านทั้งหลายไม่เห็นนาคารเผาพันดั่งอยู่เบื้อง บนแห่งเราหรือ ?
ภูมิหลักนั้น พูดกันว่า " บ่ไอัครรัชหวาน! ท่านผู้จิณ, อนุภาพแห่งสมณะ ชื่อเห็นปานนี้, พระสมณะนี้ทรมานนาคาราช ได้แล้ว" ได้ยินล้อมพระเจดีย์อยู่แล้ว.
ในขณะนั้น พระศาสดาเสด็จมาแล้ว. พระเจดีย์เห็นพระศาสดา แล้ว ลูกชี้นาถถวายบังคน. ลำดับนั้น อภิทั้งหลาย พูดพระเจดีย์
นั่นว่า " สมณะนี้ เป็นใหญ่แม่กว่าท่านหรือ ?"