พระธรรมปฐูกฐาแปล ภาค ๖ - ทานและผลของการให้ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 136
หน้าที่ 136 / 297

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงการให้ทานและผลที่เกิดจากการให้ โดยเฉพาะการเลือกพื้นที่ให้ทานที่มีผลมากตามคำสอนในพระสูตร และความสำคัญของการให้ในเขตที่มีอารมณ์ดีและปราศจากราคะ นอกจากนี้ยังมีการอธิบายว่า ทานที่ให้ในพื้นที่ที่มีทิฏฐิก็ดี จะส่งผลมากขึ้น โดยยกตัวอย่างคาถาที่สอนให้เข้าใจถึงความสำคัญของการให้ทานในสถานที่และสภาพจิตใจที่เหมาะสม

หัวข้อประเด็น

-ทานและผลจากการให้
-การเลือกพื้นที่ในการให้ทาน
-การให้ทานในสภาพจิตใจที่สงบ
-พระสูตรและการให้ทาน

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธรรมปฐูกฐาแปล ภาค ๖ - หน้าที่ 134 ทาน จึงครร. ทานนั้นย่อมมีผลมากด้วยอารมณ์อย่างนี้ ดูพีที่เขาหว่านดีในนาคี จะนั่น; แต่เธอหาได้ทำอย่างนั้นไม่ เหตุนนั้น ทานของเธอจึงไม่มีผลมาก เมื่อจะทางประกาศเนื้อความนี้ให้แจ้งแจ้งว่า:- "ทานอันบุคคลให้แล้วในเขตใด มีผลมาก บุคคลพึงเลือกให้ทานในเขตนั้น; การเลือก ให้ อันพระสูตรทรงสรรเสริญแล้ว, ทานที่ บุคคลให้แล้วในท่านั้นๆ มีผลมากเหมือนพิพิธที่บุคคลว่าแล้วในนั่นจะนั่น" เมื่อทางแสดงธรรมให้จันไป ได้ระสพระคาถาล้นนี้ว่า:- "นาทั้งหลายมีญาณเป็นเครื่องประทุษร้าย หมู่ สัตว์นี้มีพระคระเป็นเครื่องประทุษร้าย, เพราะ เหตุนันแห ทานที่บุคคลให้แล้วในท่านที่มี ราคะไปปราศแล้วหลาย จึงมีผลมาก นา ทั้งหลายมีญาณเป็นเครื่องประทุษร้าย หมู่สัตว์นี้ มีโกฏเป็นเครื่องประทุษร้าย, เพราะเหตุนัน และ ทานที่บุคคลให้แล้วในท่านผู้มีทิฏฐิจะไป ปราศแล้วทั้งหลาย จึงมีผลมาก. นาทั้งหลาย มีญาณเป็นเครื่องประทุษร้าย หมู่สัตว์นี้มีโมหะ เป็นเครื่องประทุษร้าย, เพราะเหตุนันแล ทาน
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More