ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐ์ฉบับแปล ภาค 6 - หน้าที่ 195
5. เรื่องอุบทกคนใดคนหนึ่ง *[ ๑๒๑ ]*
[ ข้อความเบื้องต้น ]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในเมืองอฐวี ทรงปรารภอุบทก คนหนึ่ง ครัสพระธรรมเทน่านี้ว่า " ชินวา" เป็นต้น.
[ เสด็จโปรดคนเชิญใจ ]
ความพิสวาสว่า ในวันที่หนึ่ง พระศาสดา ประทับนั่งในพระ คันธกูฎ ในพระเชตวันเท่านั้น ทรงตรวจดูโลกลในเวลาใกล้รุ่ง ทรงเห็น มนุษย์เชิญใจคนหนึ่ง ในเมืองอฐวี ทรงทราบความตั้งพร้อมแห่ง อุปนิสัยของเขา มีภิญญุ ๕๐๐ บริบูรณ์ ได้เสด็จไปสู่เมืองอฐวี.
ชาวเมืองอฐวี นิยมะพระศาสดา มนุษย์ผู้นั้นได้ยืนว่า " พระศาสดาเสด็จมา" ดังนี้แล้ว ได้ตั้งใจว่า " เราจักฟังธรรม ในสำนักของพระศาสดา." และในวันนี้เอง โคลงของเขาต้านหนึ่งนี้ไป. เขาคิดว่า " เราจักค้นหาโค หรือจะฟังธรรม" แล้วคิดว่า " เราค้น หาโคดอนให้บ่ายไปส่งโคแล้ว จึงฟังธรรมภายหลัง" ดังนี้แล้ว จึงออกจากเรือนแต่เช้า ๆ แม่ชาวเมืองอฐวี นิยมะภิญญา สงฆ์ มีกระพูทธังเป็นประธานให้งันแล้วจึงกล้า รับบาตร เพื่อประโยชน์แก่ อนุโมทนา. พระศาสดา ได้ทรงนั่งเงียบ ด้วยหมายพระฤทัยว่า " เรา อาจเป็นบุคคลใดมาแล้ว ตลอดหนทาง ๑๓ โยชน์ บุคคลนั้น เข้าไปสู่ ป่า เพื่อแสวงหาโค; เมื่อเขามาแล้วนั้นแหละ เราจึงจักแสดงธรรม. "
* พระมหาเนื่อง ป.ธ. 6 วัดราชประดิษฐ์ ฯ แปล.