ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธัมปิชาทิฆอุถูกฉบับภาค 6 - หน้าที่ 216
ละเสียแล้วซึ่งประโยชน์ ถึงเอาธรรมอันเป็นที่รัก ย่อมทะเยอทะยาน ด่บบุคคลผูถามประ-
กอบคน บุคคลอย่างสมาคมกับสัตว์และสังขาร ทั้งหลาย อันเป็นที่รัก (และ) อันไม่เป็นที่รัก ในภาไหน ๆ (เพราะว่า) การไม่เห็นสัตว์และสังขารอันเป็นที่รัก และการเห็นสัตว์และสังขารอันเป็นที่ร้อน ไม่เป็นที่รัก เป็นทุกข์ เพราะเหตุนี้นบุคคลไม่พึงจะทำสัตว์หรือสังขาร ให้เป็นที่รัก เพราะความพยายามจากสัตว์ และ สังขารอันเป็น
ที่รัก เป็นการดำรงงาม การล้างเครื่องรื้อรัด ทั้งหลาย ของเหล่าบุคคลที่ไม่มีอารมณ์อันเป็น
ที่รักและไม่เป็นที่รัก ย่อมไม่มี."
[ แก้อรรถ ]
บรรดาทนหล่านน บวกา อธิบ คาถว่า ในสังอันไม่มีครประกอบ คือการทำในใจโดยไม่เบียดาย อธิบว่า ก็การเสพ อิโจร 6 อย่าง ค่างโดยอิโจรมือใครคือหญิงแพศยาเป็นต้น ชื่อว่า
การทำในใจโดยไม่เบียดายในที่นี่ บุคคลประกอบในการทำในใจ โดยไม่เบียดายนั้น
บวกว่า โยนคุมิ ความว่า และไม่ประกอบ (ตน) ในโยนิโส- มนสิการ อันผิดแผกจากโยนิโสมนสิการนั้น.
สองบวกว่ าอุตติ ทิวา ความว่า หมวด 3 แห่งสักขา