ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระถังมปฏิรูปฉกลภาษา ๖ - หน้าที่ ๓๙
๕. เรื่องอุปาสะชื่อฉกลาก * [๒๗]*
[ข้อความเบื้องต้น]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวส วัน ทรงปรารภอา สกชื่อฉกลาก ตรัสพระธรรมเทศนาที่ว่า " อุตตนาว กด ปัป" เป็นต้น.
[ฉกลากฉกาหว่านเป็นโจร]
ความคิดสารว่า วันหนึ่ง พวกโจรฉกลากโงมง อันเจ้าของทั้งหลาย ติดตามแล้ว จึงทิ้งห่อกินตะไรบ้างหน้าของอุปาสะ ฝูงธรรมดา ในวิหารตลอดรอดฝั่ง เดินออกจากวิหารแต่เข้านาย มาสู้รุกสวัสดีแล้ว ก็หลบหนีไป โดยยึดที่กล่าวแล้วในเรื่องมาหากุลนั้นแฉ. พวกมนุษย์เห็นเขาแล้ว พวกว่า " คนนี้ ทำโจรกรรมในรตรีแล้ว ทำที่เหมือนฟังธรรม เที่ยวไป ท่านทั้งหลายจงช่วยขับมันไว้ ดังนี้ แล้ว โบยอุปาสะนั้น.
[ฉกลากรอดตายเพราะนางกุมภาสีช่วย]
หนุ่มนางกุมภาสี เดินไปท่าน้ำ ประสพเหตุนี้ จึงกล่าวว่า " นายท่านทั้งหลายหลีกไป ท่านผู้น้อมไม่ทำกรรมเห็นปน นั้น" ดังนี้แล้ว ให้มนุษย์พวกนั้นปล่อยเขาแล้ว เข้าไปริษา บอกแก่อภิญญาทั้งหลายว่า " ท่าน อธิบ คิระผูกนุมชนูย์ทั้งหลายให้ฉันหยิบแล้ว, กระผมได้ชีวิตเพราะอภัยพวกนางกุมภาสี." ภิกษุ
* พระมหาอุปล. ๑๓ วัดบวรนิเวศวิหาร แปล.