พระธัมม์ทั้วถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ๒๑๘:ตำราเรียนบาลี ปธ.3

พระธัมม์ทั้วถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ๒๑๘ พระธัมมปทัฏฐกถา แปลภาค 6 หน้า 220

หน้าที่ 220 / 297

สรุปเนื้อหา

บทความนี้กล่าวถึงความสำคัญของการละกิเลสเพื่อเข้าถึงอริยมรรค โดยเฉพาะการรักษาจิตใจให้เป็นอารมณ์ที่ดีและไม่เป็นที่รักหรือไม่เป็นที่รัก ในการจบเทศนา มีผู้ที่บรรลุอริยมรรคหลายคน ซึ่งแสดงให้เห็นถึงการเข้าสู่ทางแห่งการหลุดพ้นอย่างแท้จริง และจบเนื้อหาเกี่ยวกับบรรพชิต ๓ รูปที่ไม่สามารถอยู่พรรกกันได้ จึงกลับไปสู่เรือนตามเดิม

หัวข้อประเด็น

-การบรรลุอริยมรรค
-การละกิเลส
-เรื่องราวของบรรพชิต

ข้อความต้นฉบับในหน้า

ประโยค - พระธัมม์ทั้วถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ๒๑๘ บทว่า ปาปโก ได้คำ ลามก. บทพระคาถาว่า คุณา เตสฺน วิชชนาติ ความว่า ชน เหล่าไผไม่อมีอาธะมีไหว, ชนเหล่านั้น ย่อมละกายเป็นอัมพาตร้อย รัดทางกายคืออวิชาเสียได้; ชนเหล่านั้น ไม่มีอารมณ์อันไม่เป็น ที่รัก, ชนเหล่านั้น ย่อมละกายกัน คือพยาบาทเสียได้; ก็เมื่ออัน กิเลส ๒ อย่างนั้นได้แล้ว แม้ก็สันเคราะห์ร้อยคำที่เหลือ ก็เป็นอน เชื่อง่ายจะได้แล้ว (เหมือนกัน); เหตุนัน บุกไมพึงทำอารมณ์ให้ เป็นที่รักหรือไม่ให้เป็นที่รัก. ในกลางจบเทศนา ชนเป็นอันมาก บรรลุอริยมรรคหลาย มี โสดาปัตติผลเป็นต้น ฝ่ายชนทั้งหมด ๓ นั้นถือว่า " พวกเราไม่อาจอยู่ พรรกกันได้" ดังนี้แล้วใส่กุไปสู่เรือนตามเดิม ดังนี้แล. เรื่องบรรพชิต ๓ รูป จบ.

พระธัมม์ทั้วถูกฉบับแปล ภาค ๖ - หน้า ๒๑๘ : หน้า 220/297

สรุปเนื้อหา

หัวข้อประเด็น

ข้อความต้นฉบับในหน้า

หน้าหนังสือทั้งหมด

หนังสือที่เกี่ยวข้อง