พระอธิษฐานที่ถูกถามแปล ภาค ๖ - หน้า ๙๘ : หน้า 100/297

ประโยค - พระอธิษฐานที่ถูกถามแปล ภาค ๖ - หน้า 98 นันในที่ที่เหลือไม่มี. พราหมณี ถูกนางพราหมณ์นี้ไปบัดดาเปร่า " บุรุษนั้นอยู่ที่ไหน " จึงบอกว่า " ฉันได้สั่งเขาไว้แล้ว" ท่าน งรอยู่ที่นี่" พลางมองหายู่พรมองพระบาทแล้ว จึงกล่าว " นี่ถือ เท้าของเขา." [ รอยเท้าเป็นเครื่องแสดงลักษณะของคน ] นางพราหมณีนี้ว่า " พราหมณ์นี้ไม่ใช่รอยเท้าของคูผู้บริโภคาญ" เพราะความที่นางเป็นคนฉลาดในมนต์ เครื่องท่านลักษณะ เมื่อพราหมณ์พูดว่า " นางผู้ใฝ่เจริญ" เขาห็น จะเป็นในดำน้ำ สมนะนั้น เราบอกแล้วว่า " เราจักให้คาแก่เขา ," ถึงเขารับคำของเราแล้ว," กล่าวว่าจะ " พราหมณี ท่านบอกอย่างนั้น ถึงจริง ถึงดังนั้น รอยเท้านี้เป็นรอยเท้าของผู้คนฉลาดที่เดียว " ดังนี้แล้ว กล่าวถณมีว่า :- " กิคณเจ้าระ พึงมีรอยเท้ากระยิ่ง ( ว่ากลาง ), คนจะโทสะ ย่อมมีรอยเท้าอันสันนิบ ( หนัก สั้น ), คนบันโย่ย่อมมีรอยเท้ากลก ( หนักทาง ปลายเท้า ), คมมีรอยเครื่องมุ่งบังอันเปิดแล้วมีรอยเท้าส้นนี้ นี้." ทีนี้ พราหมณีจึงบอกนางพราหมณีว่า " นางผู้ใฝ่เจริญ เจ้าอย่างนั้นไป, จงเป็นผู้มีมงคล " ไปพบพระศาสดา แล้วจงแสดงแก่ นางพราหมณีนี้ว่า " นี่คือ พรหมคนนี้" แล้วเข้าไปฝ่าพระศาสดา กล่าวว่า " สมนะ เราจักให้ดา." พระศาสดาไม่ตรัสว่า " เรา