ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโคด - พระธัมม์จากภูฏูฤๅษี ภาค ๖. หน้าที่ 119
ด้วยอาการอย่างนี้แหละ" ทรงสำคัญอุว่า " พวกสาวกจับมันเล็ต สีหนาท ณ ท่ามกลางบริษัทมีประมาณ ๑๓ โยชน์ ด้วยอาการอย่างนี้" จึงทราบสาวกแม้พวกเธอทำปฏิญาณอย่างไร ? สาวกเหล่านั้นก็ราบทูลว่า " พวกข้าประสงค์จักทำอย่างนี้และอย่างนี้ พระเจ้าข้า " แล้วชัยอยู่เฉพาะพระพักตร์ของพระศาสดานั้นแหละ มันลืมสีหนาท
บรรดาสาวกเหล่านั้น ได้ยินว่า ท่านจุตอนาถบิณฑิกะ คิดว่า " เมื่ออนาถามิอุบาสผู้นี้เป็นบุตรเช่นเราเมื่ออยู่, กิจนี้พระศาสดาต้อง ลำบากอ้อมไม่มี" จึงทราบทูลว่า " พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ก็จักทำปฏิญาณ' ถูกพระศาสดาตรัสถามว่า " เธอจักทำอย่างไร ?" จึง ทราบทูลว่า " พระเจ้าข้า ข้าพระองค์ก็จักนิ่งติเตียนถนอมพรหม ประมาณ ๑๒ โยชน์ จักปรุงดูดดันการอรบแห่งพรหมด้วยเสียงเช่นกันกับ มหามนตรก์ที่อยู่ในท่ามกลางบริษัทนี้, มหาบัณถาถามว่า ' นี่ชื่อเสียง อะไรกัน ? ' แล้วว่ากัลกนเองว่า ' นัยว่า นี่ชื่อว็นเสียงแห่งการ ปรนงพรหมของท่านจุตอนาถบิณฑิกะ' ' พวกเดียฤทธิ์ก็อักคิดว่า ' อรัญภาพของคุณนั่งถึงเพียงนี้ก่อน, อนุภาพของพระพุทธเจ้าจัก เป็นเช่นไร ? ยังไม่ทันเห็นพระองค์เลยก็หนีไป ' พระศาสดัส เช่นนั้นเหมือนกัน แม้ก่ท่านจุตอนาถบิณฑิกะก็ นั้นว่า " เราทราบ อนุภาพของเธอ " แล้วไม่ทรงอนุภาพการทำปฏิญาณ
ต่อมา สามเณรีชื่อว่า วิรฎ มีอายุได้ ๑ ขวบ บรรลุปฏิบัติสมิทธิ ภาพหนึ่ง ถวายบังคมพระศาสดาแล้วกราบทูลว่า " พระเจ้าข้า หม้อน