พระศากดาและการบูชาด้วยการฟ้อน : หน้า 141/297

ประโยค - พระชิมปทิฏฐุถูกล้อมอยู่ ณ ข้างเมิ่งวาวา ทำบูชาด้วยการ ฟ้อนแต่พระศากดาลงมา มาดสังกาคทรโพฤ ยืน ณ ข้างเม่ง ชาย ถือของหอมระเบียบและดอกไม้จนเป็นทิพย์ นมัสการอยู่ ทำบุญแล้วลงมา ท้าวมหาพรหมมณีจันทร์ ท้าวสุปุตัววาว-วิชัย พระศากดาละลงพร้อมด้วยบริวารนี้ หยุดประทับอยู่ที่ ประตูสังกสนคคร. แม้พระสารีบุตรเถระ มาถวายบังคมพระศากดา แล้ว พระศากดาเสด็จลงด้วยพุทธิสรีหนานั้น นั่นท่านไม่ เคยเห็นแล้ว ในกาลก่อนแต่ยัง เพราะฉะนั้น จึงประกาศความยินดี ของตน ด้วยคำท้าทั้งหลายเป็นต้นว่า :- " พระศากด ผมมือล็อคำอัน because ทรงเป็น อาจารย์แห่งคณะ เสด็จมาจากคติอย่างนี้ เร่ง ไม่เห็น หรือไม่ได้นัยต่อใคร ๆ ในกาลก่อนแต่ยัง " แล้วกล่าว " พระเจ้าข้า วันนี้เทวาดาและมนุษย์แม่ทั้งหมด ยอมกระหยิ่ม ปรารถนาต่อพระองค์" ลำดับนั้น พระศากดา ตรัสกล่าวนาว่า " สารีบุตร คือว่า พระพุทธเจ้าผู้ประกอบพร้อมด้วยคุณเห็นปานนี้ ย่อมเป็นที่รังของ เทวดาและมนุษย์ทั้งหลายโดยแท้." เมื่อลงแสดงธรรม จึงรัส พระคาถานี้ว่า :- " พระสัมพุทฺษเจ้าเหล่าใด เป็นปราชญ์ ฉวย ขวนใจกาน ยินดีแล้วในธรรมที่เข้าไปลง"