ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปิฎกฐิติอักษรแปล ภาค ๖ - หน้า ๑๙๑
๓. เรื่องปราชัยของพระเจ้าโกศล * [๕๕๕]
[ ข้อความเบื้องต้น ]
พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวหา วัน ทรงปราชัยความปราชัยของพระเจ้าโกศล ครัสพระธรรมเทสนานว่าว่า "มัย วรว" เป็นตัน.
[ อาเภาลาน ]
ได้ยินว่า พระเจ้าโกศลนั้น ทรงอัศจรรย์กลาม รวบอยู่กับ พระเจ้าอชาตศัตรู ผู้เป็นในพระเจ้าเหล่าน อันพระเจ้าอชาตศัตรูนี้ให้แก่ แล้ว ๑ ครั้ง ในครั้งที่ ๑ ทรงกล่าวว่า "เราไม่อาจจะยังเด็ก ซึ่งมี ปากยังไม่สิ้นกลิ่นนามให้แพ้ได้, ประโยชน์อะไร ด้วยความเป็นอยู่ ของเรา?" ทั่วเธอกรัดพระกระยาหาร เสด็จผนวมพระแท่น ครั้งนั้น ความเป็นไอโบนั้นของท้าวเธอ กระแอนไปทั่วพระนคร. ภิกษุผู้หลาย กราบทูลแด่พระตกคว่ำว่า "เจ้าแต่พระองค์ผู้เจริญ ได้ยินว่า พระราช ทรงอัศจรรย์กลาม อันพระเจ้าอชาตศัตรูให้ ทรงปราชัยแล้ว ๑ ครั้ง, ครั้งนี้ ท้าวเธอทรงปราชัย (กลับ) มาแล้ว ทรงตัดพระกระยาหารผนมบนพระแท่น ด้วยทรงดำรำว่า 'เราไม่อาจ จะยังเด็กซึ่งมิไม่สิ้นกลิ่นนามให้แพ้ได้, ประโยชน์อะไร ด้วยความเป็นอยู่ของเรา? "
พระศาสดา ทรงสันนิบาตของภิกขุเหล่านั้นแล้ว ครัสว่า "ภิกษุทั้งหลาย แม้ผู้นะย่อมก่อนวรรค, ฝ่ายผู้นี้ยังอยู่เป็นทุกข์"
* พระมหาเนื่อง ป. ช. ๖ วัชรประดิษฐ์ ๆ แปล