พระธัมมัปปทีฏูกูล ภาค ๖ : หน้า 252/297

ประโยค - พระธัมมัปปทีฏูกูลแปล ภาค ๖ หน้า116 แล้วงวดกวาดข้างล่างแล้วให้อฐนะแจวเสมอ ๆ จงให้ตั้งหม้อน้ำดื่มไว้เสมอ ๆ." พระนางรับคำว่า " ดีละ เจ้าข้า" แล้ว จำหน่ายเครื่อง ดำเนินให้ทิ้งร่าง ๒ ชั้น เริ่มแต่ตำกที่ให้รื่นพื้นชั้นบนแล้ว ได้ทรงทำกิจมิภารกวาดพื้นลงเป็นต้นเนื่อง ๆ พวกภิถก็นิ่งเสมอ ๆ ลำดับนั้น เมอพระนางงวดโรงฉันอยู่นั้นแล โรคผิวหนังก็ ราบไปแล้ว. เมื่อโรงฉันเสร็จ พระนางนิมมิติก็สูงมีพระพุทธเจ้า เป็นประมุขแล้ว ได้ถวายทานียะนะและ โกษณ ฯ เป็นประดิฐิดกุฎิสูงสง มีพระพุทธเจ้าเป็นประจุ่งอันนี้เต็มโรงฉัน. พระศาสดา ทรงทำกิจเสร็จแล้ว ตรัสถามว่า " นี้เป็นทาน ของใคร ? " พระอนุรุทฺธ. ของโรหินีพระน้องนางของข้าพระองค์ พระ เจ้าเผ่า. พระศาสด. ก็นางไปไหน ? พระอนุรุทฺธ. อยู่ในตำหนัก พระเจ้าข้า. พระศาสด. พวกท่านจงเรียกนางมา. พระนางไม่ประสงค์จะเสด็จมา. ซึ่งนั้น พระศาสดา รับสั่งให้ เรียกพระนางแม่ไม่ปรารถนา ( จะมา) จนได้, ก็แล้วพระศาสดาตรัสกะพระนางผู้เสด็จมาด้วยบังคมประทับนั่งแล้วว่า " โรหนี้ เหตุใด เธอจึงไม่มา ? " พระนางโรหินี. โรคผิวหนังมีกี่สี่ระของหมอแน่นอน พระเจ้าข้า, หม่อฉันละอายด้วยโรคนั้น จึงไม่ได้มา."