พระธัมมปฏิโมกข์ฉบับแปล ภาค 6 หน้า 83 : หน้า 85/297

ประโยค - พระธัมมปฏิโมกข์ฉบับแปล ภาค 6 หน้า 83 ไม่อาจเพื่อให้พระราชแพ้ได้ ต่อมาในพระที 6 ชาวพระนครเพิ่ม ขึ้นร้อยเท่าพันเท่า ตระเตรียมทาน โดยประกาศที่ใคร ๆ ไม่อาจจะ พูดได้ว่า "วัตถุชื่อ นี้ ไม่มีในทานของชาวพระนครเหล่านี้" พระ ราชาทอดพระเนตรทนั่นแล้ว ทรงดำริอยู่ว่า "ถ้าเราไม่ออ เพื่อทานให้ยิ่งกว่านของชาวพระนครเหล่านี้ไซร้ ประโยชน์ อะไรของเราด้วยชีวิตเล่า" ดังนี้แล้ว ได้รับรางวัลอุทัยอยู่ [ พระนางมิลิกาทรงจัดทาน ] ลำดับนั้น พระนางมิลิกาทวี เข้ไปเฝ้าท้าวเธอแล้ว ทูล ถามว่า "ข้าแต่มหาราชเจ้า เพราะเหตุไร พระองค์จึงเป็นผู้ บรรทมอย่างนี้ ? เพราะเหตุไร อินทรีย์ของพระองค์ จึงเป็นจุด เหน็ดหน่อยแล้ว ?" พระราชตรัสว่า "เทวี บัดนี้ เธอจงไม่ ทราบหรือ ?" พระเทวี หมือนฉันยังไม่ทราบ พระเจ้าข้า. ท้าวเธอรัตบอกเนื้อความนั้น แก่พระนางแล้ว. ลำดับนั้น พระนางมิลิกาทราบว่าท่านว่า "ข้าแต่สมมติ- เทพ พระองค์อายุย่างจำริสส, พระราชาผู้ใหญ่ในแผ่นดิน อัน ชาวพระนครทั้งหลายให้พายแค่บอยู่ พระองค์เคยทอดพระเนตรหรือ หรือเคยสวดแล้วทีไหน ? หมอฉันจับจัดแจงทานแทนพระองค์." พระนาง กราบทูลแต่ท่าว่าเธออย่างนี้ เพราะความที่พระนาง เป็นผู้ใดจะจัดแจงออสถิลาแล้วกราบทูลว่า "ข้าแต่พระมหาราชเจ้า ของพระองค์จงรับสั่งให้ขาทำ มณฑปสำหรับรับ ภายในวังเวียน