ข้อความต้นฉบับในหน้า
ประโยค - พระธรรมปฐูกถา ภาค ๖ - หน้าที่ 131
กันแล้วเข้าเฝ้าพระสัมพุทธเจ้า ผู้ประทับอยู่บนยอดเขา ทาพงศ์ใดๆ ก็หาไฟโรงนั้นกว่า
พระสัมพุทธเจ้โดยวรรณะไม่ พระสัมพุทธเจ้าเท่านั้น ย่อมไม่โรจน์ส่องปวงเทพทั้งหมด "
กิเมื่อพระศาสนานั้น ประทับนั่งครองมงคลทุหมู่เหล่า ด้วยรัศมีพระสรีระของพระองค์อย่างนี้ พระพุทธมารดาคิดดูมาจาก
วิมานชั้นตุลิต ประทับนั่ง ณ พระปรัเมืองขวา. เช่นเดียวกันท่าทุกเทพบุตร ก็มานั่ง ณ พระปรัเมืองซ้าย. องค์พระพุทธมงคลาน ณ พระปรัเมืองซ้าย. องค์พระพุทธลูกนั้น เมื่อเทพเจ้า ทั้งหลายผู้มีศักดิ์ใกล้ใหญ่ ประชุมกัน ร่อนไปออกไปแล้ว ได้โอกาสในมีปีประมาณ ๑๓ โยชน์. อินทเขทเทพบุตรนั่งในที่มันเอง. พระศาสดาทอดพระเนตรดูพระสัมพุทธทั้ง ๒ นั่นแล้ว มิธะพระประสงค์จะยั่งบิทธิให้ทราบความที่ท่านอันบุคคลถวายแล้ว แก่ทักไขบญญูบุคคล ในศาสนาของพระองค์ เป็นกุศลมีผลมาก จึงรอชอย่างนี้ว่า " อังคระ เธอทำแอวเตาไฟยาว ๑๒ โยชน์ให้ท่านเป็นอันมาก ในภาคประมาณนี้ ซึ่งเป็นระยะกานนาน บัดนี้เธอมาสู่ความของเรา ได้โอกาสในที่ใกล้ตั้ง ๑๒ โยชน์ ชิงใกล้กว่าวาทบุตรทั้งหมด อะไรหนอเเล เป็นเหตุในอดีนี้? " แท้จริงพระธรรมสงคาหากาจทั้งหลาย ก็ได้กล่าวไว้ดังนี้ว่า:-
" พระสัมพุทธะ ทอดพระเนตรองค์กรมพุทธและอินทกเทพบุตรแล้ว เมื่อจะทรงย่อกองค์ทิ-