บทสนทนาระหว่างพราหมณ์และหญิงแม่มณี : หน้า 231/297

ประโยค - พระอุ้มปาปิกลัทสุดาแปล ภาค 6 - หน้า 229 ลำดับนั้น พราหมณ์เหล่านั้น ถามหญิงแม่มนนั้นว่า "แม่ ชิดาของท่าน เห็นปานนี้หรือ ?" หญิงแม่มน. นี่จะมีอะไร ? ในสำเนียงของเรา พราหมณ์. ถ้าระนั้น ท่านจงแสดงลักษณะของท่าน แก่พวกเรา หญิงแม่มนั้น ไปสู่เรือนพร้อมด้วยพราหมณ์ทั้งหลายแล้ว ก็ออกแก่นาย(เจ้าบ้าน) นายทำความชื่นชมกับพวกพราหมณ์แล้ว ให้เถลางามอยู่ในที่ใกล้รูปลำคำ ณ ปราสาทชั้นสูง รูปลำคำ ได้เป็นรูปหมาศรีแล้ว พราหมณ์ให้รูปทองคำนัน แก่ นาย เหล่านั้นแล้ว มอบหมายฤามิใจวัง แล้วไปบอกแก่มารดาของ อนิจจันทร์ญาม. [ คู่ครองของอนิจจันทร์ญาตตายในระหว่างทาง ] มารดาของนิจจัณณ์มีอิฉันดีแล้ว กล่าวว่า "ท่านทั้งหลายขอไป, นำฤามิจากันในมาโดยเร็ว" ดังนี้แล้ว ส่งไปด้วยสักการะเป็นอันมาก ฝ่ายฤาม. ได้ยินว่านั้น ก็ยังความรักให้เกิดขึ้น ด้วยสามารถ การสอดว่า " ได้ยินว่า มีเด็กหญิงรูปร่างสวยงามว่านุ่รทองคำอ่อน " จึงกล่าวว่า " ท่านทั้งหลายขอมาโดยรัดิโด. ฤามิ. มันนั้นแล้ว อันเขาชื่นสุขยาน นำมายัง มีโรคมกันอันความกระทบกระเทือนแห่งยาน ให้เกิดขึ้นแล้ว ได้ทำ Peripheral ด้วย เป็นผู้ละเอียดอ่อนยิ่งนัก.