ความเชื่อในคาถาและไสยศาสตร์ : หน้า 41/481

เข้ามาสิงสถิตอยู่ในวัตถุนั้นๆ โดยใช้คำพูดหรือภาษาบางอย่างที่ถูกเคล็ด ซึ่งเรียกว่า “คาถาอาคม” ทำให้วัตถุชิ้นนั้นมีฤทธิ์ อำนาจพิเศษสามารถใช้ให้เกิดประโยชน์แก่ผู้เป็นเจ้าของได้ ในการทำ เครื่องรางของขลังนี้ อาจใช้วัสดุได้หลายชนิด เช่น ไม้โลหะ หินกระดูกสัตว์ ขนนก ขนสัตว์บางชนิด (เช่น ขนเม่น และขนหางช้าง เป็นต้น) หรือในบางครั้งอาจจะใช้พวกอาวุธต่างๆ มาลงอาคมก็ได้ เพื่อทำให้อาวุธนั้นมีความศักดิ์สิทธิ์มากขึ้น มีฤทธานุภาพในการประกอบกิจกรรมตามที่ตน ต้องการ 5. ชามาน (Shamanism) ไสยศาสตร์ชนิดนี้เกิดจากการที่บุคคลใดบุคคลหนึ่ง ฝึกฝนตนเองจนมีฤทธิ์อำนาจ สามารถ รักษาโรคภัยไข้เจ็บ ตลอดจนใช้ฤทธิ์อำนาจนั้นกระทำการต่าง ๆ ให้เป็นไปตามเป้าหมาย นอกจากนี้ ซามาน อาจหมายถึงบุคคลที่มีฤทธิ์โดยธรรมชาติ จนสามารถทำบางสิ่ง บางอย่างได้ เช่น รักษาโรคได้ ห้ามฝนไม่ให้ตก และมีความสามารถในการมองเห็นเหตุการณ์ ล่วงหน้า เป็นต้น ตัวอย่างในกรณีที่รักษาโรคได้ เช่น ความเชื่อที่ว่า ลูกคนสุดท้องมีฤทธิ์รักษา โรคต้อที่ตาได้โดยการทำพิธีตัดเม็ดข้าวสารบนทะนานตาเดียว แล้วความเชื่อที่ว่าคนที่เกิดมา โดยเอาเท้าออกก่อน มีอำนาจสามารถใช้เท้าเขี่ยข้างนอกลำคอทำให้ก้างหรือกระดูกที่ติดคอ หลุดได้ 2.1.4 การมีความเชื่อในเรื่องการทำนายเหตุการณ์ต่างๆ ที่เกิดขึ้นในอนาคต (Divination) การทำนายเหตุการณ์ในอนาคตเป็นความสามารถอย่างหนึ่งของพ่อมดหรือเจ้าคาถา อาคมในยุคดึกดำบรรพ์ เราอาจกล่าวได้ว่าเป็นหน้าที่สำคัญของบุคคลเหล่านี้ที่จะต้องกระทำ ควบคู่ไปกับการรักษาโรค และป้องกันภัยพิบัติให้กับกลุ่มชนของตน ในการทำนายเหตุการณ์ ล่วงหน้านี้ อาจกระทำได้หลายอย่างคือ 1) การนั่งทางในเพื่อติดต่อกับวิญญาณหรืออำนาจที่อยู่เหนือธรรมชาติเป็นผู้บอกความ เป็นไปในอนาคต 2) การนั่งทางในโดยใช้อำนาจพิเศษที่มีอยู่ในตนเองเห็นความเป็นไปในอนาคต 3) โดยการเสี่ยงทาย เช่น การเสี่ยงทายของคนจีนโบราณ เมื่อต้องการล่วงรู้อนาคต ด้วย การนำเอากระดองเต่ามาเผาให้ร้อนจนแตกแล้วทำนายเหตุการณ์ โดยอ่านจากรอยแตกของ กระดองเต่า 26 DOU ศาสนศึกษา