ศาสนาเชน: ประวัติความเป็นมาและความสำคัญ : หน้า 111/481

บทที่ 4 ศาสนาเชน 4.1 ประวัติความเป็นมา ศาสนาเชนเกิดก่อน พ.ศ. ประมาณ 56 ปี โดยคิดตามสมัยของวรรธมานะ มหาวีระผู้เป็น ศาสดาของศาสนานี้ แต่ชาวเชนเชื่อว่า ศาสนาเชนเป็นศาสนาที่เก่าแก่ที่สุดในโลก ทั้งนี้ก็ เพราะชาวเชนเชื่อว่า ยุคของโลก แบ่งออกเป็น 2 รอบ คือรอบเจริญกับรอบเสื่อม รอบเจริญ เรียกว่าอุตสรปินี เริ่มด้วยเรื่องไม่ดีพัฒนาไปหาเรื่องที่ดีมีความเจริญตามลำดับ เช่น อายุคน จากน้อยนิดค่อยเปลี่ยนไปเป็นอายุยืนมากขึ้นตามลำดับจนนับไม่ถ้วน ขนาดของรูปร่างตลอด จนคุณธรรมความดีเป็นต้นก็พัฒนาไปตามลำดับเช่นกัน ส่วนรอบเสื่อมเรียกว่าอวสรชินี ก็มี นัยตรงกันข้ามกับรอบเจริญ สำหรับในปัจจุบันตกอยู่ในรอบเสื่อม ทุกอย่างจึงเสื่อมลงตามลำดับ ก็ในแต่ละรอบจะมีศาสดาของศาสนาเชนมาอุบัติ 24 องค์ เฉพาะรอบเสื่อมนี้มีศาสดาองค์แรก คือ ฤษภะ มีอายุยืนถึง 8,400,000 ปี องค์ถัด ๆ ไปก็คือ อชิต สัมภวะ อภินันทะ สุมาตี ปัทมประภา สุภาสวา จันทรประภา บุษปทันตะ สีตลา เศรยานส วสปุชวะ วิมลา อนันตะ ธรรม สันติ คุนธุ จรา มัลติ มุนีสวรตะ นม เนมิ องค์ที่ 23 มีนามว่า ปารศวะ สิ้นชีพเมื่อก่อน พ.ศ. 233 ปี ส่วนองค์สุดท้ายองค์ที่ 24 ของรอบเสื่อมนี้ คือ วรรธมานะ มหาวีระ ศาสดาองค์ ปัจจุบัน ศาสนาเชนในสมัยของพระศาสดาวรรธมานะ มหาวีระ เจริญรุ่งเรือง มีสาวกและศาสนิก เป็นจำนวนมาก แต่หลังจากสมัยของพระองค์แล้ว ศาสนาเชน ก็มีความเป็นไปดังนี้ พ.ศ. 30 พ.ศ. 143 พ.ศ. 243 เกิดการแตกแยกในศาสนาเชน หลังจากการสิ้นพระชนม์ของพระมหาวีระ เพียง 14 ปี มีการประดิษฐานรูปปฏิมาของพระมหาวีระขึ้นเป็นครั้งแรก สำหรับ เคารพบูชาในโบสถ์ของศาสนาเชน มีคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์ 2 คัมภีร์เกิดขึ้นเป็นครั้งแรกในการประชุมที่เมืองปัตนะ 1 Robert E Hume. The World's Living Religions, 1959 p. 55-57. 96 DOU ศ า ส น ศึกษา