การพิพากษาของพระอัลลอฮ์ในศาสนาอิสลาม : หน้า 436/481

เป็นวัว มีตาเป็นหมูตอน มีหูเหมือนช้าง มีเขาเป็นกวาง มีคอเป็นนกกระสา มีอกเหมือนสิงโต มีหนังเหมือนแมว มีหางเหมือนแพะ มีขาเหมือนอูฐ มีเสียงเหมือนลา สัตว์ร้ายตัวนี้เข้าไปใน เมืองเมกกะ หรือที่ภูเขาซาฟา เที่ยวทำร้ายผู้คนแต่ไม่มีใครปราบได้ 3. มีคนนอกศาสนา (กาฟีร์) มีนัยน์ตาเดียวที่หน้าผาก เที่ยวเข้าไปในมลฑลอิรักและ ซีเรีย จะมีสาวกชาวยิว 70 คน คอยติดตามแต่ในที่สุดจะถูกพระเยซูประหารชีวิต 4. พระเยซูจะมาเกิดใหม่ทางทิศตะวันออกของกรุงดามัสกัส มานับถือศาสนาอิสลามมี ครอบครัวและจะสิ้นชีวิตเมื่ออายุ 40 ปี ศพจะถูกฝังไว้ที่เมืองมะดีนะ 5. ทำสงครามกับผิว จะฆ่าผิวตายเป็นเบือ 6. มียักษ์ใหญ่ 1 ตนเกิดขึ้น มันเดินไปทางทะเลสาบกาลิลี และดื่มน้ำในทะเลสาบจน หมดแล้วเข้ากรุงเยรูซาเล็ม แต่ในที่สุดจะถูกพระเจ้าฆ่าตาย นอกจากนี้ก็ยังมีวิปริตเกิดขึ้นอีกมากมาย” ครั้นแล้วก็จะเกิดควันตลบไปทั่วจักรวาล แสดง ว่าได้เกิดไฟประลัยกัลป์ ถึงการอวสานโลก จากนั้นเทวทูตอิสราฟิลจะเป่าแตรขึ้น สิ้นเสียงแตร ทุกชีวิตจะล้มตายหมด ทุกอย่างพังทลาย ภูเขาทั้งหลายพังราบเป็นหน้ากลอง ดวงจันทร์และ ดวงดาวตกกระจายสู่ท้องทะเล ส่วนทะเลก็เดือดพล่านเป็นไฟ เกิดความมืดมนยิ่งนัก โลกจะ ถล่มทลายอยู่นานเท่าไรก็ไม่ทราบ แต่เมื่อหยุดถล่มแล้ว พระอัลเลาะห์ก็จะทรงบันดาลให้ฝน ตกตลอด 40 วัน น้ำนองไปทั่ว อันเป็นเหตุทำให้เกิดสิ่งมีชีวิตขึ้นอีก ครั้นแล้วเทวทูตอิสราฟีล จะเป่าแตรขึ้นอีกครั้งหนึ่งทุกชีวิตจะกลับฟื้นคืนชีพขึ้นมาอีกครั้ง คนจะถูกนำไปสู่ที่ตัดสินบุญบาป ผู้ที่คอยตัดสินบุญบาปก็คือเทวทูตยิบรออิล โดยมีตราชั่งให้สั่งบุญบาป ข้างหนึ่งสีดำเป็น เครื่องหมายบาป ข้างหนึ่งสีขาวเป็นเครื่องหมายบุญ ทางไหนหนักกว่ากันก็จะถูกตัดสินไปตาม นั้น ในการตัดสินบุญบาป จะมีนบีอาดัม (มนุษย์คนแรกของโลกที่พระเจ้าสร้างขึ้น) มาร่วมฟัง การพิพากษาด้วย เพราะมนุษย์ทั้งหลายล้วนแต่สืบเผ่าพันธุ์มาจากอาดัมทั้งสิ้น และอีกท่าน หนึ่งที่มาร่วมเป็นพยานก็คือนบีมุฮัมมัด แต่เมื่อเสร็จการพิพากษาแล้ว พระอัลลอฮ์จะทรง ตรวจสอบอีกครั้งกันผิดพลาด จากนั้นผู้ที่ถูกตัดสินก็ไปอยู่ในนรก (ยาฮันนัม) หรือสวรรค์ (ยัน นะ) ชั่วนิรันดร์ตามกรรมที่ทำไว้ นรกเป็นภูมิแห่งความทุกข์ทรมาน จะมีไฟนรกที่ร้อนแรงกว่าไฟเมืองมนุษย์ 70 เท่า คอย แผดเผาอยู่ตลอดเวลา ดังที่พระอัลลอฮ์ตรัสว่า “แท้จริงอัลลอฮ์ได้ทรงงดความเมตตาแก่ผู้ ปฏิเสธทั้งหลาย....และได้เตรียมไฟที่ลุกช่วงโชติสำหรับเผาพวกเขาผู้พำนักอยู่ในนั้นชั่วกาลนาน” เสฐียร พันธรังสี, ศาสนาเปรียบเทียบ เล่ม 2, 2514 หน้า 459-462 * มัรวาน สะมะอุน, อัลกุรอานฉบับแปลภาษาไทย ภาค 1-2. บทที่, 2521 หน้า 64-65. ศ า ส น า อ ส ล า ม DOU 421