พิธีกรรมและสัญลักษณ์ในศาสนาคริสต์ : หน้า 386/481

การตัดสินให้ไปอยู่ในสวรรค์หรือนรกชั่วนิรันดร 5. เชื่อศีลล้างบาป 6. เชื่อศีลมหาสนิท นอกจากศาสนกิจต่าง ๆ ดังแสดงมาแล้ว ก็ยังมีพิธีกรรมที่ชาวคริสต์กระทำกันอีกมากมาย เช่นไปโบสถ์หรือวัดในวันพระ กล่าวคือชาวคริสต์ในสมัยแรก ๆ จะถือวันเสาร์เป็นวันพระและ วันเริ่มต้นของสัปดาห์เหมือนอย่างศาสนายิวเพิ่งมาเปลี่ยนเป็นวันอาทิตย์ในสมัยของเซนต์ปอล และถือกันเรื่อยมาจนถึงปัจจุบัน เมื่อถึงวันอาทิตย์ ชาวคริสต์จะไปโบสถ์เพื่อปฏิบัติศาสนากิจ เป็นการพัฒนาจิตใจ ครั้นถึงวันคริสต์มาส ชาวคริสต์จะเฉลิมฉลองรื่นเริงเป็นการใหญ่เพราะถือว่าเป็นวัน คล้ายวันเกิดของพระเยซู กล่าวคือนิกายโรมันคาทอลิกและนิกายโปรเตสแตนต์ถือว่าวันที่ 25 ธันวาคมของทุกปี เป็นวันคล้ายวันเกิดของพระเยซู แต่นิกายออร์ธอดอกซ์ตะวันออกถือว่า วันเกิดของพระเยซูตกอยู่ในเดือนมกราคม แต่ก่อนถึงวันคริสต์มาศ 4 สัปดาห์ เป็นเทศกาล แอดเวนต์ (Advent) ชาวคริสต์จะพากันอ่านคัมภีร์พันธสัมญญาเดิม เพื่อเตรียมตัวต้อนรับวัน คริสต์มาส และหลังจากวันคริสต์มาสผ่านพ้นไปแล้ว 12 วัน ก็ถึงวันอีปิฟ่านี่ (Epiphany) ชาวคริสต์จะเฉลิมฉลองถึงวันที่มีนักปราชญ์ตะวันออกมาเยือนพระเยซูตอนเกิดใหม่ และชาว คริสต์จะเฉลิมฉลองวันอีสเตอร์ซึ่งเชื่อกันว่าเป็นวันกลับฟื้นคืนชีพของพระเยซูกล่าวคือชาวคริสต์ เชื่อว่าพระเยซูถูกตรึงไม้กางเขนสิ้นชีพในเย็นวันศุกร์ ครั้นรุ่งเช้าวันอาทิตย์ พระเยซูก็ฟื้นคืนชีพ สู่สวรรค์ และหลังจากวันอีสเตอร์ไปอีก 50 วัน ก็ถึงวันเพนตีโคสต์ (Pentecost) ซึ่งเป็นวัน ที่ชาวคริสต์เฉลิมฉลองถึงวันที่โมเสสได้รับพระบัญญัติ 10 ประการ จากพระเจ้าบนยอดเขา ซีไนยเหล่านี้เป็นต้น แต่พิธีกรรมเหล่านี้ นิกายอิงลิช พูริตันปฏิเสธทั้งหมดไม่กระทำกิจกรรม ดังนิกายอื่น เพราะเห็นว่าไม่ใช่สาระสำคัญอะไร 12.9 สัญลักษณ์ของศาสนา ในคริสต์ศาสนาทุกนิกายใช้เครื่องหมายเหมือนกันคือ ไม้กางเขน เดิมไม้กางเขนเป็น เครื่องมือสำหรับประหารชีวิตนักโทษในปาเลสไตน์ สมัยโบราณนักโทษที่ถูกตัดสินประหาร ชีวิตแล้วจะถูกตรึงเข้ากับไม้กางเขนแล้วยกขึ้นตั้งให้ตากแดดไว้จนกว่าจะตายด้วยความร้อน และความหิวกระหาย พระเยซูสิ้นพระชนม์บนไม้กางเขนเช่นนั้น คริสต์ศาสนาจึงถือว่า ไม้กางเขนเป็นสัญลักษณ์แห่งการเสียสละอันยิ่งใหญ่นิรันดรของพระเจ้า Hopfe, lewis M. Religions of the World, 1994 p.347. ศ า ส น า ค ริ ส ต์ DOU 371