หลักการทำดีและการให้อภัยในชีวิต DF 404 ศาสนศึกษา หน้า 339
หน้าที่ 339 / 481

สรุปเนื้อหา

เนื้อหานี้กล่าวถึงหลักการในการทำดีและการให้อภัย ซึ่งสอนให้รักแม้ศัตรู เชิญชวนให้ทำคุณต่อผู้อื่น และยกย่องพระเจ้าที่ให้ความรักและการประทานสิ่งดีให้กับทุกคนโดยไม่มีการแบ่งแยก. ทั้งนี้ยังให้ความสำคัญกับการทำดีอย่างไร้สาเหตุ และการมองหาแต่สิ่งที่ดีในตัวเรา แทนที่จะตำหนิผู้อื่น นอกจากนี้ยังแนะนำให้แก้ไขปัญหาด้วยความพอใจในสิ่งที่มีอยู่ และไม่สะสมทรัพย์สินในโลกนี้ แต่ให้สะสมในสวรรค์ การกระทำที่มนุษย์ไม่ได้รับรู้ โดยพระเจ้าจะรับรู้เป็นอย่างดี สิ่งสุดท้ายคือการเตือนให้ระวังการตัดสินคนอื่นโดยไม่เห็นความบกพร่องของตนเอง เช่นเดียวกับการเลือกสิ่งที่ดีจากคนที่มีความดี โดยนำเสนอว่าต้นไม้ที่ดีจะให้ผลดี ขณะที่ต้นไม้ที่ไม่ดีจะให้ผลชั่ว. สำหรับผู้ที่ต้องการพบความสุขในชีวิต ควรเปิดใจและฝึกฝนให้อภัยคือเส้นทางที่ถูกต้อง

หัวข้อประเด็น

-การทำดี
-การให้อภัย
-คำสอนในศาสนา
-การมองในแง่ดี
-การไม่ตัดสินผู้อื่น
-การสะสมบุญ
-การไม่ยึดติดในวัตถุ
-การปล่อยวางความทุกข์

ข้อความต้นฉบับในหน้า

แก้มขวาของเรา ก็จงหันแก้มซ้ายให้เขาตบอีก ถ้าผู้ใดมาเอาเสื้อของเราไป ก็จงเพิ่มเสื้อคลุมให้ เขาด้วย ถ้าถูกเกณฑ์ให้เดินทาง 40 เส้น จงเดินไปเสีย 80 เส้น 6) เดิมสอนกันว่า “ให้รักมิตรและเกลียดศัตรู” แต่พระองค์สอนให้รักแม้กระทั่ง ศัตรู จงอวยพรแก่ผู้ที่แช่งด่าเรา จงทำคุณแก่ผู้ที่เกลียดชังเรา พระเจ้าประทานแสงสว่างให้คนดี และคนชั่ว ประทานฝนให้ทั้งคนมีธรรมและคนอธรรม รัฐบาลยังเก็บภาษีทั้งคนดีและคนไม่ดี 7) อย่าทำบุญเอาหน้า อย่าเป่าแตรเมื่อบำเพ็ญทาน อย่าประกอบการกุศล เพื่อหวังความสรรเสริญ สิ่งใดที่มนุษย์รู้พระผู้เป็นเจ้าจะไม่รับรู้ แต่การทำดีที่มนุษย์ไม่ทราบ พระเจ้าจะรับทราบอย่างสมบูรณ์ ถ้าท่านถือศีลด้วยการอดอาหารก็ไม่จำเป็นต้องหน้าซีดเซียว ให้คนอื่นแลเห็น ให้การกระทำของท่านปรากฏแก่พระเจ้าเท่านั้นก็พอแล้ว 8) ถ้าท่านให้อภัยแก่คนทั้งหลาย พระเจ้าก็จะให้อภัยแก่ท่านเหมือนกัน ถ้า ท่านไม่ให้อภัยแก่คนทั้งหลายพระเจ้าจะไม่ให้อภัยแก่ท่าน 9) อย่าสะสมทรัพย์ไว้ในโลกนี้ แต่จงสะสมไว้บนสวรรค์ ไม่ต้องสะสมโดยกลัว ว่าจะไม่มีอะไรกิน ไม่มีอะไรดื่ม ฝูงนกทั้งหลายมิได้สะสมธัญญาหารไว้ พระเจ้ายังเลี้ยงนกทั้ง หลายได้มนุษย์สำคัญกว่านก ไฉนพระเจ้าจะไม่ช่วยเลี้ยง ไม่จำเป็นต้องขวนขวายในการแต่งกาย ประดับประดา กษัตริย์โซโลมอนเป็นผู้ทรงเครื่องต้นประดับตบแต่งอย่างเต็มที่ก็ไม่เห็นจะ สวยงามไปกว่าดอกไม้ที่บานอยู่โดยธรรมชาติ ซึ่งปราศจากเครื่องตกแต่งเพิ่มเติม ไม่จำเป็น ต้องทุกข์ถึงวันพรุ่งนี้เพราะเรื่องที่จะต้องทุกข์ในวันนี้ก็มีมากพออยู่แล้ว 10) ถ้าไม่อยากให้ใครกล่าวโทษเรา เราก็อย่ากล่าวโทษเขา เราชอบมองหาผง ในดวงตาของคนอื่น แต่ไม่ระวังดุ้นพื้นที่อยู่ในดวงตาของเรา อย่าให้ของประเสริฐแก่สุนัข อย่า ให้แก้วมุกดาแก่สุกร เพราะมันจะเหยียบย่ำของเหล่านั้นและมันจะหันมากัดเราอีกด้วย 11) อยากได้ก็ต้องขอ อยากพบก็ต้องหา อยากจะให้ประตูเปิดรับก็ต้องเคาะ ประตูแต่เข้าประตูเล็กดีกว่าเข้าประตูใหญ่ เพราะประตูใหญ่มักจะนำไปสู่หายนะและมีคน เข้าไปมากแล้ว จงระวังผู้ที่ปรากฏกายเป็นมุนี แต่ดวงใจเป็นสุนัขป่า เราจะรู้จักคนได้ด้วยผล ของงาน เช่นเดียวกับที่เราจะรู้จักต้นไม้ก็ด้วยผลไม้ เราไม่สามารถจะเก็บผลองุ่นจากต้นระกำ ไม่ สามารถจะเก็บมะเขือเทศจากต้นไม้มีหนาม ต้นไม้ดีย่อมจะเกิดผลดี ต้นไม้ชั่วย่อมจะเกิดผลชั่ว 324 DOU ศ า ส น ศึ ก ษ า
แสดงความคิดเห็นเป็นคนแรก
Login เพื่อแสดงความคิดเห็น

หนังสือที่เกี่ยวข้อง

Load More