ข้อความต้นฉบับในหน้า
1. สัมยัคทรรศนะ : ความเห็นชอบ
ความเห็นชอบ ได้แก่ ความเห็นถูกและมีความเชื่ออย่างแน่นแฟ้นว่าศาสดาจารย์
ทั้งหลายผู้เป็นบรรพบุรุษของเชนนั้นแม้เดิมท่านเป็นปุถุชน แต่อาศัยการที่ท่านมีความเพียร
แรงกล้ายิ่งกว่าสามัญบุคคล ท่านจึงได้หลุดพ้นเป็นผู้ชนะ ท่านได้ใช้ชีวิตอันบริสุทธิ์เพื่ออบรม
สั่งสอนอำนวยความเจริญแก่มนุษยชาติซึ่งอยู่ในความทุกข์ด้วยหลักธรรม
ต่อไปนี้
2. สัมยัคชญาณ : ความรู้ชอบ
ความรู้ชอบ ได้แก่ ความรู้หลักธรรมที่ศาสดาสั่งสอนไว้แต่เดิม โดยมีตัวอย่างดัง
ก. เรื่องโลก ให้รู้ว่าโลกอันรวมทั้งนรก สวรรค์ และโลกอื่นทั้งสิ้น มีอยู่
เป็นอยู่เอง ไม่มีผู้ควบคุม และตั้งอยู่เป็นนิรันดร
ข. สิ่งที่ปรากฏอยู่ในโลกให้รู้ว่าสิ่งเหล่นั้นทั้งหมดเกิดขึ้นเพราะมีสภาวะสำคัญ
6 ประการ รวมตัวกันเข้าไว้ อันได้แก่ อาตมะ ธรรม อธรรม ยุคกาล วัตถุธาตุ อนุปรมาณู อาศัย
อนุปรมาณูรวมกันจึงเกิดเป็นธาตุ 4 คือ ดิน น้ำ ลม ไฟ และร่างกายของมนุษย์ รวมทั้งสิ่งต่าง ๆ
ที่ปรากฏอยู่ในโลก
ค. เรื่องการแบ่งโลก ให้รู้ว่าโลกนี้แบ่งออกเป็น 3 ภาค คือ ต่ำ กลาง สูง ทั้ง
ยังมีนรกและสวรรค์มากมายหลายชั้น แต่สิ่งทั้งหมดนั้นจัดอยู่ในชินะ 2 หมู่ คือ ชีวะ และอชีวะ
3. สัมยัคจริต : ความประพฤติชอบ
ความประพฤติชอบ ได้แก่ ให้รู้หลักธรรม 2 ประการ ดังต่อไปนี้
1) ธรรมสำหรับผู้ครองเรือน เรียกว่า “อนุพรต” มี 5 ประการ ดังต่อไปนี้
1. อหิงสา การไม่เบียดเบียน ตลอดจนการไม่ทำลายชีวิต
2. สัตยะ การไม่พูดเท็จ
3. อัสเตยะ การไม่ลักขโมย
4. พรหมจริยะ การประพฤติพรหมจรรย์ หมายถึงไม่ประพฤติผิดในกาม
ไม่อยู่ร่วมกับโสเภณี และไม่ดื่มสุราเมรัย
5. อปริครหะ การไม่ละโมบ ไม่อยากได้สิ่งใด ๆ คือไม่เพิ่มเติมทรัพย์
ในทางทุจริต
108 DOU ศ า ส น ศึ ก ษ า