ข้อความต้นฉบับในหน้า
สิ่งต้องห้ามในศาสนา
ความพอใจและความสันโดษจะช่วยควบคุมกิเลสตัวนี้ได้อย่างดี
4. ความหลง คือ ความไม่รู้จริงและเชื่อในสิ่งผิด ๆ เพราะไม่ใช้ปัญญาใคร่ครวญ จึง
เกิดการตัดสินใจผิดพลาดทำให้เกิดทุกข์ตามมา กิเลสตัวนี้มาจากความยึดมั่นถือมั่นจนเกินไป
5. อหังการ เป็นกิเลสที่ชั่วร้ายที่สุด เพราะทำให้เกิดความอิจฉาริษยา ความจองหอง
อวดดี ยกตนข่มท่าน ทำให้เกิดความแตกสามัคคี ชาวซิกข์ที่ดีจะต้องอ่อนน้อมถ่อมตน ให้อภัย
และมีเมตตากรุณา
ชาวซิกข์เชื่อว่าการปฏิบัติของบุคคลมีผลต่อภพที่จะต้องเผชิญหลังจากละร่างใน
ภพนี้แล้วการปฏิบัติตามคำสอนในศาสนาจะส่งผลตามลำดับขั้นตั้งแต่ขั้นต้นจนถึงขั้นสูงสุด การ
ปฏิบัตินี้เรียกว่า “ขัณฑ์” มีดังต่อไปนี้ คือ
1. ธรรมขัณฑ์ คือ หน้าที่ที่จะต้องปฏิบัติ ได้แก่ การทำดี มีความยุติธรรม เป็น
อาณาจักรแห่งการกระทำ
2. ญาณขัณฑ์ คือ การใช้ความรู้ในการประกอบกิจการเพื่อความยิ่งใหญ่ในขั้นนี้เป็น
อาณาจักรแห่งปัญญา
3. สรมขัณฑ์ หรือ หรรษาขัณฑ์ เป็นอาณาจักรแห่งมหาปิติ (Ecstasy) ในภูมินี้มี
แต่ความบันเทิง ปรารถนาอย่างใดได้อย่างนั้น มีแต่ความสวยสดงดงาม
4. กรรมขัณฑ์ เป็นอาณาจักรแห่งกำลังทางจิต เป็นภูมิแห่งอำนาจ ผู้ปฏิบัติได้ถึง
ขั้นนี้จะปราศจากความกลัวใด ๆ มีความเป็นนิรันดร มีพลังเสมือนผู้มีกายทิพย์
5. สัตยขัณฑ์ เป็นอาณาจักรแห่งสัจจะ เป็นภูมิสุดท้ายที่บุคคลใดสามารถบรรลุถึง
ขั้นนี้แล้วจะหลอมตนเองเข้าเป็นหนึ่งเดียวกับพระผู้เป็นเจ้า
6.4.4 การเข้าถึงนิรวาณ
นิรวาณนั้นอันบุคคลอาจบรรลุได้ด้วยการเพ่งพระเจ้า มีความจงรักภักดี และศรัทธา
เปล่งวาจาอยู่เสมอถึงพระนามของพระองค์ และโดยการปฏิบัติตามคำสั่งของคุรุ หรือศาสดา
แห่งศาสนานั้น
6.4.5 พระเจ้าผู้เป็นอันติมสัจจ์
ศาสนาซิกข์มีความเชื่อว่าพระเจ้ามีเพียงหนึ่งเดียวเท่านั้น พระองค์ทรงเป็น
ศ า ส น า ชิ ก ข์ DOU 185