ข้อความต้นฉบับในหน้า
คุณสมบัติของศาสนทูต มี 4 ประการคือ
1. คิดกัน คือ วาจาสัตย์ ไม่พูดเท็จ
2.
3.
อะมานะฮ์ คือ ไว้วางใจได้ ซื่อสัตย์สุจริต ไม่กระทำความชั่วฝ่าฝืนบทบัญญัติ
ของอัลลอฮ์
ตับลิค คือ นำศาสนามาเผยแผ่แก่มนุษย์โดยทั่วถึงไม่ปิดบังแม้แต่น้อย
4. ฟะตอนะฮ์ คือ เฉลียวฉลาด
บรรดาศาสดาทุกท่าน เป็นมนุษย์ธรรมดานี่เอง จึงดำรงชีวิตแบบสามัญชนทั่วไป มี
การกินอยู่หลับนอน แต่งงานและประกอบอาชีพ
สาเหตุที่พระเจ้าเลือกคนธรรมดาขึ้นมาเป็นศาสดา ก็เพราะความเป็นศาสดา หมาย
ถึง การเป็นตัวอย่างในการปฏิบัติตามคำสอนของตัวเองที่ได้รับมาจากพระเจ้า
หากศาสดาไม่ใช่คนสามัญชนธรรมดาแบบเดียวกับประชาชนทั่วไป คำสอนก็จะ
ขาดการนำไปปฏิบัติ ซึ่งในที่สุดคำสอนก็จะหมดความหมายและแน่นอน ก็จะไม่มีใครพร้อมที่
จะนำไปประพฤติปฏิบัติในการดำเนินชีวิตอีกด้วย
ทุกสิ่งทุกอย่างที่ศาสดาสอนผู้อื่น ท่านก็ปฏิบัติเช่นนั้นด้วย คำสอนที่ท่านสอนออก
ไปจึงเป็นกฎหมายที่ท่านต้องปฏิบัติตาม เพราะสิ่งที่ท่านสอนก็คือ บทบัญญัติที่พระเจ้าทรง
ดำรัสผ่านมาทางท่านนั่นเอง
ศาสนาอิสลามจำแนกพระศาสนทูตหรือผู้แทนของพระอัลเลาะห์หรือผู้รับโองการ
จากพระเจ้าให้นำบัญญัติของพระองค์มาสั่งสอน ชี้แนะแก่มวลมนุษย์ด้วยกัน ในแต่ละยุคแต่ละ
สมัยออกเป็น 2 ประเภท คือ
1. ผู้ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีตามบทบัญญัติของ
พระเจ้าเพียงอย่างเดียวเท่านั้น ศาสนทูตประเภทนี้เรียกว่า “นบี”
2. ผู้ได้รับมอบหมายหน้าที่ให้ปฏิบัติตนเป็นแบบอย่างที่ดีตามบทบัญญัติของ
พระเจ้าทำการเผยแผ่บทบัญญัตินั้นแก่มวลมนุษย์ชาติทั่วไปด้วยศาสนทูตประเภทนี้เรียกว่า “ซูล”
หรือ “เราะซูล”
1 มานพ วงศ์เสงี่ยม, หลักศรัทธาของศาสนาอิสลาม, 2511 หน้า 38.
2 เสาวนีย์ จิตต์หมวด, วัฒนธรรมอิสลาม, 2538 หน้า 28.
394 DOU ศาสนศึกษา